ریز ازدیادی چهار رقم گلابی (Pyrus communis L.) (درگزی، نطنزی، شاه میوه و ویلیامز)

به منظور بررسی ریزازدیادی چهار رقم گلابی، سه آزمایش مجزا انجام شد. در آزمایش اول اثر چهار نوع محیط کشت (MS, MS/2, MSN/2 and MQL) روی صفاتی مثل طول شاخه، تعداد شاخه و رنگ برگ مورد مقایسه قرار گرفت. محیط کشت MS/2 و MSN/2 به ترتیب بیشترین میزان پرآوری شاخه و بلندترین شاخه‌ها را تولید نمودند. محیط کشت MS در مقایسه با MSN/2 برگ‌های توسعه یافته‌تری ایجاد نمود و محیط کشت MQL باعث زردی مفرط برگ‌ها و کاهش رشد گردید. به منظور ارزیابی دقیق‌تر محیط‌های کشت (در آزمایش دوم) 10 نوع محیط کشت شامل محیط‌های قبلی به اضافه تغییر یافته‌های آنها مورد آزمایش قرار گرفت و صفت اندازه برگ نیز اندازه‌گیری شد. بر اساس نتایج بدست آمده از آزمایش اول و آزمایش دوم، برتری محیط کشت MS/2 از بقیه محیط‌های کشت مشخص شد. آزمایش سوم، به منظور بررسی اثر غلظت BA و نوع اکسین بر پرآوری شاخه در ارقام مورد ارزیابی با استفاده از محیط کشت پایه MS/2 انجام شد. ارقام شاه میوه و درگزی در غلظت 2 میلی‌گرم در لیتر و ارقام ویلیامز و نطنزی در غلظت 3 میلی‌گرم در لیتر بیشترین میزان پرآوری شاخه را نشان دادند. غلظت یکسان IBA و NAA (1/0 میلی‌گرم در لیتر) در ترکیب با BA نشان داد که اثر IBA بر طول شاخه بیشتراز NAA بود.