سنتز و خصوصیات فیلم های نانوکامپوزیت کوپلی ایمید-سیلیکا سولفونه شده جدید

Authors

  • زهرا رفیعی گروه شیمی، دانشکده علوم، دانشگاه یاسوج، ایران
Abstract:

4،'4-دی‌آمینو دی‌فنیل اتر 2،'2-دی‌سولفونیک اسید (ODADS) به عنوان یک دی آمین سولفونه به وسیله سولفونه شدن مستقیم دی آمین 4،'4-در آمینودی فنیل اتر در حضور اسیدسولفوریک دود کننده تهیه می شود. علاوه بر آن، مونومر دی آمین حاوی زانتن در چهار مرحله به وسیله تراکم بتا-نفتول و 4-نیتروبنزالدئید در حضور کاتالیزور پارا-تولوئن سولفونیک اسید، کاهش ترکیب دی نیترو، واکنش جانشینی نوکلئوفیلی آمین و 5،3-دی نیترو بنزوئیل کلرید و متعاقبا کاهش ترکیب دی نیترو سنتز می گردد. سپس یک سری نانوکامپوزیت های کوپلی ایمید سولفونه / سیلیکا جدید با درصدهای مختلف سیلیکا به طور موفقیت آمیزی از طریق تشکیل درجای سیلیکا درون ماتریس پلیمر به روش سل-ژل سنتز شدند. محلول پلی(آمیک اسید) از 8،5،4،1- نفتالن تتراکربوکسیلیک دی انیدرید، ODADS و دی آمین سولفونه نشده 5،3-دی آمینوبنزوئیل آمینوفنیل-H14-دی بنزو[a،j]زانتن درحلال N-متیل پیرلیدون تهیه شدند. در نهایت، فیلم های هیبریدی به وسیله هیدرولیز-پلیمر شدن تراکمی پیش ماده های سیلیکا، (3-امینوپروپیل)تری اتوکسی سیلان و تترا اتوکسی سیلان در محلول پلی(امیک اسید) بدست آمدند و سپس جهت تولید نانوکامپوزیت های پلی ایمید سولفونه/سیلیکا به طور گرمایی ایمیده شدند. ساختار شیمیایی و مورفولوژی نانوکامپوزیت های هیبریدی حاصل به وسیله طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه، تفرق اشعه X و میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) بررسی شدند. هدایت الکتریکی مواد به وسیله پتانسیومتر اندازه گیری شد. نتایج TEM نشان داد که ذرات سیلیکا به خوبی با اندازه ذرات بین 50 الی 70 نانومتر در ماتریس پلیمر پخش شده اند. نتایج آنالیز گرماسنجی نشان داد که افزایش سیلیکا درون ماتریس پلی ایمید سولفونه، پایداری حرارتی نانوکامپوزیت های بدست آمده را به دلیل افزایش برهمکنش و پخش خوب سلیکا درون ماتریس پلی ایمید افزایش می دهد. پایداری حرارتی نانوکامپوزیت های تهیه شده با افزایش درصد سیلیکا افزایش پیدا می کند. نانوکامپوزیت های تهیه شده پایداری خوب در برابر آب و هدایت الکتریکی بالایی را نشان دادند.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

سنتز نانوکامپوزیت تیتانیا- سیلیکا-آهن جدید برای تخریب فوتوکاتالیستی متیل اورانژ به عنوان مدل آلاینده آب

از فرآیندهای جدید در مقیاس نانو می‌توان در تصفیه آب‌های سطحی، آب‌های زیرزمینی و فاضلاب‌های صنعتی آلوده به یون‌های فلزی سمی، رادیونوکلوئیدها، املاح آلی و معدنی، باکتری‌ها و ویروس‌ها استفاده نمود. یکی از مواد بسیار پرکاربرد در این زمینه، دی اکسید تیتانیوم است که به دلیل داشتن خاصیت فتوکاتالیستی، بسیار مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. بر این اساس، در این پژوهش، سل- ژل پلیمری اکسید تیتانیوم- اکس...

full text

سنتز و بررسی نانوکامپوزیت های جدید برپایه سیلیکا

در گزارش پژوهشی حاضر، ابتدا نانوذرات سیلیکا با روش سل-ژل سنتز شد. هدف ما از این کار، استفاده از خاصیت حساسیت به ph نانوذرات سیلیکای اصلاح شده با مایعات یونی بر پایه ایمیدازول در سیستم دارورسانی دهانی دو داروی ناپروکسن و انسولین بود. در مرحله نخست، نانوذرات سیلیکا توسط مایع یونی 1-(3-تری متوکسی سیلیل پروپیل)-3- متیل ایمیدازولیوم کلرید اصلاح و در مرحله بعد ناپروکسن و یا انسولین بر روی این حاملین ...

15 صفحه اول

سنتز غشاء پیل سوختی پلیمری بر پایه پلی ایمید های سولفونه و مطالعه اثر نانو ذرات سیلیکا بر عملکرد آن

آلودگی های زیست محیطی و محدودیت منابع سوخت های فسیلی، استفاده از انرژی های نو و پاک را غیر قابل اجتناب کرده است. پیل های سوختی پلیمری یکی از این منابع انرژی پاک است. اما قیمت بالای انرژی تولیدی، تجاری سازی آن را مشکل ساخته است. قیمت بالای انرژی تولیدی ناشی از قیمت بالای اجزای پیل سوختی می باشد. یکی از اجزای گران قیمت و پر اهمیت پیل های سوختی پلیمری، الکترولیت آن است که از جنس مواد پلیمری می باش...

سنتز و شناسایی نانوکامپوزیت سیلیکا-کلسیم زیرکونات و تاثیر آن بر رنگبری متیلن‌بلو

نانوکامپوزیت سیلیکا-کلسیم زیرکونات به روش سل-ژل سنتز شده و در دماهای °C 1000-700 کلسینه شد. آنالیزهای XRD، SEM، FTIR، DRS و BET برای مطالعه ریزساختار و مورفولوژی سطحی آن انجام گرفت. فعالیت فوتوکاتالیزوری نانوکامپوزیت توسط تخریب رنگ متیلن‌بلو تحت تابش پرتو فرابنفش مورد بررسی قرار گرفت. سپس تاثیر پارامترهای مختلف از جمله غلظت اولیه رنگ، میزان کاتالیست و pH بر رنگبری بهینه شد. نتایج آزمایشات نشان ...

full text

واکنش‌های تراکمی نانوکامپوزیت‌های پلی‌یورتان- ایمید نشأت گرفته از سطح سیلیکا

افزایش پایداری گرمایی پلی­یورتان­ها (PUs) به خاطر خواص عالی مکانیکی و فیزیکی خوبی که دارند بر توسعه کاربردهایشان خواهد افزود. در این تحقیق اصلاح ساختار شیمیایی، با وارد کردن گروه ایمیدی در ساختار زنجیر افزاینده، و افزودن هم­زمان برخی نانوذرات باعث ارتقاء مقاومت گرمایی ترکیب نانوکامپوزیت پلی یورتان سیلیکا حاصله می­شود. در ابتدا، دی­اُل حاوی گروه ایمید به عنوان یک مونومر ساخته شد. پیش­ساز ­نانو ذر...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 15  issue 55

pages  9- 24

publication date 2020-06-21

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023