سیاست مالی اقتصاد ایران در یک مدل DSGE (با تأکید بر خانوارهای غیرریکاردین)

در این مقاله، به طراحی یک مدل تعادل عمومی پویای تصادفی (DSGE) در مقیاس متوسط برای اقتصاد ایران پرداخته شده است. طبق این مدل، مشخص می­شود که ترکیب قاعده‌ی مالیاتی در میزان کارایی سیاست مالی نقش اساسی دارد. به‌منظور نشان دادن این ترکیب از چندین انحراف مالیاتی استفاده شده است که عبارتند از: نرخ مالیات بر درآمد نیروی کار، نرخ مالیات بر سرمایه و نرخ مالیات بر مصرف.  مصرف با وارد شدن شوک مخارج دولتی، مصرف خانوارهای ریکاردین و خانوارهای غیرریکاردین کاهش می­یابد. نتایح حاصل از شبیه‌سازی نشان می­دهند که با ورود شوک مخارج دولتی، مصرف خانوارهای ریکاردین بعد از کاهش برای یک دوره‌ی کوتاه، افزایش می‌یابد، تا اینکه مصرف ریکاردین در بالاتر از حالت پایدار قرار می­گیرد. خانوارهای غیرریکاردین نیز با کاهش در میزان تولید و درآمد، مصرف خود را برای چندین دوره کاهش داده و زمانی که درآمد بالا می­رود، شروع به افزایش مصرف خود می­کنند. طبقه­بندی JEL: C15, C53, D50, H30