شیوع اضافه وزن و چاقی و ارتباط آن با میزان آمادگی جسمانی در کودکان پیش دبستانی تهران

مقدمه: چاقی و اضافه وزن یک مشکل مهم سلامت عمومی به­ویژه در کودکان پیش دبستانی می­باشد زیرا دوره‌ی­ کودکی هنگامی است که عادت­های تغذیه­ای و فعالیت بدنی در فرد بنیاد نهاده می­شود. هدف پژوهش حاضر بررسی شیوع اضافه وزن و چاقی در میان کودکان پیش­دبستانی تهرانی با استفاده از نقاط بحرانی مختلف و تعیین ارتباط آن­ها با شاخص‌های آمادگی حرکتی و آمادگی مرتبط با سلامتی بود. مواد و روش­ها: مطالعه­­‌ی مقطعی حاضر با 381 دختر و پسر 5 تا 6 ساله انجام شد. تمام کودکان آزمون­های آمادگی حرکتی و آمادگی مرتبط با سلامتی را اجرا کردند و اندازه­های تن‌سنجی آن­ها اندازه­گیری شد. یافته­ها: بر پایه‌ی­ نقاط بحرانی انجمن بین‌المللی چاقی (IOTF) 36/7% (فاصله اطمینان 95%: 111/0-037/0) و 73/4% (فاصله‌ی اطمینان 95%: 078/0-017/0) پسرها دارای اضافه وزن و چاقی بودند، و 51/11% (فاصله اطمینان 95%: 160/0-070/0) و 99/10% (فاصله‌ی اطمینان 95%: 154/0-066/0) دخترها دارای اضافه وزن و یا چاق بودند. همبستگی معنی‌داری بین آزمون 20 متر سرعت و بیشینه‌ اکسیژن مصرفی برآوردی با بیش­تر شاخص­های تن‌سنجی در پسران و بین درازونشست تعدیل­شده و بیشینه اکسیژن مصرفی با بیش­تر شاخص­های تن‌سنجی در دخترها وجود داشت. نتیجه­گیری: پژوهش حاضر شیوع به ­نسبت بالای اضافه وزن و چاقی را در هر دو جنس کودکان پیش­دبستانی نشان داد و مشخص نمود چاقی و اضافه وزن عوامل محدودکننده­ی­ عملکرد می­باشند. کودکان دارای اضافه وزن و چاق در مقایسه با همتایان خود که دارای توده‌ی ­بدن طبیعی یا زیر وزن بودند، عملکرد ضعیف­تری را در بیش­تر عوامل آمادگی حرکتی و آمادگی مرتبط با سلامتی نشان دادند.