عوامل خطرساز متابولیکی در افراد دارای دور کمر و نمایه‌ توده‌ بدن طبیعی

مقدمه: به نظر می‌رسد خطر بیماری‌های قلبی ـ عروقی در افراد بزرگسال ساکن در منطقه‌ی خاورمیانه حتی در حدود طبیعی نمایه‌ی توده‌ی بدنی (BMI) و دور کمر (WC)، که توسط سازمان جهانی بهداشت توصیه شده‌اند نیز افزایش می‌یابد. مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین نقاطی از نمایه‌ی توده‌‌ی بدنی و دور کمر در افراد طبیعی که در آن شانس ابتلا به بیماری‌های قلبی ـ عروقی افزایش می‌یابد، انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی مقطعی یک نمونه 3447 نفری (1781 مرد و 1666 زن) از ساکنان منطقه‌ی 13 تهران که دارای نمایه‌ی توده‌ی بدنی (19 تا 25 کیلوگرم بر متر مربع برای هر دو جنس) و دور کمر طبیعی (cm 102 < در مردان و cm 88< در زنان) بودند مورد بررسی قرار گرفتند. شاخص‌های تن‌سنجی و فشارخون طبق دستورالعمل‌‌های استاندارد اندازه‌گیری شد. فشارخون بر مبنای JNC VI تعریف شد. اندازه‌گیری‌های بیوشیمیایی بر روی نمونه خون ناشتا صورت گرفت. دیابت به صورت mg/dL 126 FBS ≥ یا mg/dL 200 2h PG ≥ و دیس‌لیپیدمی بر مبنای ATP III تعریف شد. وجود «حداقل یک عامل خطرساز» و «حداقل دو عامل خطرساز» از مجموعه‌ی سه عامل عمده‌ی خطرساز بیماری‌های قلبی ـ عروقی (پرفشاری خون، دیس‌لیپیدمی و دیابت) ارزیابی شدند. یافته‌ها: مردان دارای دور کمر بالاتری نسبت به زنان بودند (5/6±6/79 در مقابل 2/6±7/74 سانتی‌متر، 001/0P