ماندگاری و واکنش فیزیولوژیکی گل شاخه‌بریده لیلیوم اورینتال به عنصر شبه‌ضروری سیلیسیم در کشت بدون خاک

این آزمایش با توجه به حذف خاک در کشت­های بدون خاک و در نتیجه حذف منبع اصلی تأمین عنصر شبه­ضروری سیلیسیم و همچنین عدم مطالعه تأثیر احتمالی این عنصر در پرورش لیلیوم شاخه­بریده، طراحی و اجرا گردید. در همین راستا و پس از انتقال پیازهای لیلیوم (Lilium oriental 'Casa Blanca') به بستر فیبر نارگیل (الیاف فرآوری­شده نارگیل)، گیاهان استقرار یافته با محلول غذایی حاوی غلظت­های مختلف اسید­سیلیسیک (صفر، 50، 100 و 150 میلی­گرم در لیتر سیلیسیم) محلول­دهی و ویژگی‌های فیزیولوژیکی و کیفیت پس از برداشت گل­های تولیدی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش بیانگر افزایش معنی­دار آب جذب­شده توسط ساقه گل­دهنده، ماندگاری گل، کلروفیل کل، قند محلول، محتوای نسبی آب و کاهش معنی­دار نشت یونی برگ بود. بر همین اساس، بیشترین آب جذب­شده توسط ساقه گل­دهنده (6/0 میلی‌لیتر بر گرم وزن‌تر در روز)، عمر گلجایی (11/11 روز) و کلروفیل کل (97/0 میلی­گرم بر گرم وزن‌تر) در غلظت 150 میلی­گرم در لیتر سیلیسیم مشاهده گردید. همچنین جذب عناصر معدنی پتاسیم، کلسیم و سیلیسیم به­طور معنی­داری تحت تأثیر سیلیسیم قرار گرفتند. بیشترین غلظت کلسیم درغلظت 150 میلی­گرم در لیتر سیلیسیم مشاهده شد. براساس نتایج آزمایش، افزودن سیلیسیم به محلول غذایی منجر به بهبود روابط آبی گیاه، شاخص­های کیفی پس از برداشت، جذب عناصر معدنی و در نتیجه افزایش ماندگاری گل شاخه­بریده لیلیوم رقم کاسابلانکا گردید.