مدل‌سازی جریان خروجی زیرحوضه ‏های کارون بزرگ در شرایط اقلیمی آینده

تغییر اقلیم با تغییر در چرخۀ هیدرولوژی، جریان خروجی از حوضه را تحت تأثیر قرار می‏دهد. دانستن میزان تغییرات احتمالی در مقادیر بارش و رواناب خروجی حوضه به برنامه‏ریزی و مدیریت بهتر منابع آب کمک خواهد کرد. تغییرات بارش ناشی از تغییر اقلیم با مدل‏های گردش عمومی جوّ تحت سناریوهای مختلف شبیه‌سازی می‏شود. بررسی تغییرات رواناب به کاربرد مدل‏های بارش‌ـ رواناب نیاز دارد. هدف از این پژوهش، مدل‌سازی جریان خروجی بخشی از حوضۀ کارون، که از تغییر اقلیم به‌وجود آمده، است. بنابراین، دما و بارش حوضۀ آبخیز کارون بزرگ برای سال‏های 2011 تا 2030 و 2046 تا 2065، با استفاده از دو مدل گردش عمومی جوّ و فرایند کوچک‌مقیاس‏سازی تحت دو سناریوی A2 و B1 شبیه‏سازی شد. سپس جریان خروجی سه زیرحوضۀ اندیمشک، اهواز و یاسوج به‏وسیلۀ مدل بارش رواناب IHACRES و با استفاده از مقادیر بارش و دمای پیش‏بینی‌شده تحت دو سناریوی A2 و B1 شبیه‏سازی شد. مقایسه‌ها نشان داد در دوره‏های آتی تحت هر دو سناریو، مقادیر بارش، بیشترین و کمترین دما افزایش خواهند داشت. نتایج شبیه‏سازی رواناب نیز نشان داد در حوضه‏های مطالعه‌شده میزان رواناب دوره‏های آتی تحت هر دو سناریو، در فصل‏های بهار و تابستان، کاهش و در پاییز و زمستان، افزایش خواهد یافت.