مطالعه ترکیب شیمیایی اسانس گیاه آفسنطین (Artemisia absinthium) و اثر مهاری اسانس و عصاره‌های آبی، الکلی آن بر برخی از باکتری‌های بیماریزای غذایی

مقدمه: با ارتقای سطح دانش بشر و آگاهی نسبت به مضرات نگهدارنده‌های شیمیایی، ‌تمایل به استفاده از نگهدارنده‌های طبیعی به خصوص اسانس‌ها و عصاره‌های گیاهی در مواد غذایی افزایش یافته است. هدف: در این مطالعه ترکیب شیمیایی اسانس گیاه آفسنطین و اثر ضدباکتریایی اسانس و عصاره آبی و الکلی (اتانولی و متانولی) آن بر باکتری‌های استافیلوکوکوس اورئوس، سالمونلا تیفی موریوم، اشرشیاکلی O157:H7، لیستریا مونوسایتوژنز و باسیلوس سرئوس که مهم‌ترین باکتری‌های ایجادکننده مسمومیت غذایی هستند، مورد بررسی قرارگرفت. روش‌ بررسی: در آنالیز ترکیب شیمیایی اسانس از دستگاه کروماتوگرافی گازی متصل به طیف نگار جرمی (GC-MS) استفاده شده و در آزمایش غربالگری حساسیت باکتری‌های مورد مطالعه به روش انتشار دیسک بررسی شد. حداقل غلظت بازدارنده (MIC) به روش براث میکرودایلوشن مورد مطالعه قرارگرفت. نتایج: ترکیبات موجود در اسانس گیاه مورد مطالعه مشخص شد و Beta-Thujone (75/29 درصد) و Phellandrene (10/20 درصد) به عنوان مهم‌ترین ترکیبات آن شناسایی شدند. در روش انتشار دیسک، سالمونلاتیفی موریوم و اشرشیاکلی حساس‌ترین باکتری‌ها نسبت به اسانس و عصاره‌های این گیاه بودند. حداقل غلظت بازدارنده رشد برای اسانس آفسنطین در مورد باکتری‌های استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا مونوسیتوژنز 3000ppm محاسبه شد و میزان MIC عصاره متانولی این گیاه در مورد باکتری‌های استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیاکلی O157:H7، لیستریا مونوسایتوژنز و باسیلوس سرئوس به ترتیب 10، 10، 8 و 4 میلی‌گرم در میلی‌لیتر محاسبه شد. نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که اسانس و عصاره‌ متانولی گیاه آفسنطین اثر مهاری بیشتری بر باکتری‌های فوق داشته و می‌تواند به عنوان نگهدارنده طبیعی در مواد غذایی مورد استفاده قرار گیرند.