مقایسه عملکرد جفت‌کننده‌های سیلان آکریلاتی و وینیلی بر ویژگی‌های چوب-پلیمر صنوبر دلتوئیدس (Populus deltoids/ استایرن)

همراه با پیشرفت صنعت پلیمرهای مصنوعی، مونومرها به‌طور گسترده­ای برای اصلاح چوب استفاده می­شوند. جفت­کننده­ها نقش مهمی در تشکیل پیوند بین مونومرهای غیرقطبی و گروه­های هیدروکسیل چوب ایفا می­کنند. در بررسی اثر اصلاح با تری­متوکسی­سیلیل­پروپیل­متاکریلات و تری­اتوکسی­وینیل­سیلان به‌عنوان جفت­کننده بر ویژگی­های فیزیکی چوب­پلیمر، نمونه­های آزمونی به گروه­های شاهد و حاوی استایرن (با و بدون جفت­کننده­های سیلانی) تقسیم­بندی ­شدند. طیف­سنجی زیر قرمز تبدیل­فوریه، اصلاح با سیلان و حضور پلیمر در ساختار چوب را تأیید کرد. در سطوح حاوی سیلان آکریلاتی علاوه بر گروه کربونیل کتونی ساختار چوب، گروه کربونیل استری مزدوج نیز اضافه گردید. جذب مونومر پس از افزدون جفت­کننده سیلانی در نمونه­های حاوی سیلان وینیلی بیش از سیلان آکریلاتی افزایش یافت. علیرغم تعیین بیشترین جذب در اصلاح با سیلان وینیلی، بیشترین افزایش وزن در اصلاح تلفیقی حاوی هر دو ترکیب سیلانی/استایرن اندازه­گیری شد. سیلان وینیلی با وزن مولکولی کمتر، علی­رغم واکنش­پذیرتر بودن ترکیب آکریلاتی، به نفوذ بیشتر این ترکیب به ساختار چوب منتهی شد که با پلیمریزاسیون بیشتر در کنار استایرن به نتایج بهتر در این سطح انجامید. اتصال دیواره سلولی اصلاح‌شده با ترکیبات سیلانی به پلیمر استایرن منجر به افزایش وزن بیشتر و کاهش تخلخل و درنهایت بهبود ثبات ابعاد شده و کارایی آب‌گریزی و اثر ضدواکشیدگی فرآورده حاصل بهبود یافت.