مقایسه کارایی مدل‌های پهنه‌بندی بیابان‌زایی MEDALUS،MICD و FAO-UNEP در کانون بحران بیابان‌زایی منطقه جرقویه استان اصفهان

Authors

  • جعفری, رضا گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان
  • سلطانی, سعید گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان
  • فتحی, محبوبه گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان
Abstract:

Desertification is known as a major crisis in arid regions of Isfahan province. This study aimed to assess the performance of three main desertification models including MEDALUS, MICD and FAO-UNEP for mapping desertification severity in the hotspot of Jarghuyeh region, eastern Isfahan. Different desertification indicators and their related indices were chosen based on the characteristics of the region and fieldwork, and spatially mapped in 27 geomorphologic facies. The desertification severity maps were classified based on the classification scheme for each model in ArcGIS 10 environment, and then comparison of the models and selection of the best one were achieved using IDRISI Tiga 16.03 software. The results of all three models showed that more than 95% of the region can be classified as severe desertification but due to the differences in the number of desertification classes and also indicators and indices only 45% of desertification severity was observed to be similar across the models. Results indicated that the MEDALUS model due to its flexibility to accept new indicators and indices, GIS-based characteristics, and use of geometric mean of indicators in desertification mapping seems to be a suitable model for studying desertification severity in the region. According to this model, 85% and 15% of the area are classified as very severe and severe class of desertification, respectively, which indicates that the rate of desertification is very high and immediate management programs are needed to slow down the desertification process in the region.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مقایسه کارایی مدل های پهنه بندی بیابان زایی medalus،micd و fao-unep در کانون بحران بیابان زایی منطقه جرقویه استان اصفهان

بیابان زایی به عنوان یک بحران مهم در مناطق خشک استان اصفهان شناحته شده است. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی سه مدل اصلی پهنه بندی شدت بیابان زایی medalus، micd و fao-unep در کانون بحران بیابان زایی منطقه جرقویه در شرق اصفهان صورت گرفته است. بدین منظور معیارها و شاخص های بیابان زایی مربوط به آنها براساس خصوصیات منطقه و کارهای میدانی انتخاب و نقشه آنها در 27 رخساره ژئومرفولوژی تهیه گردید. نق...

full text

ارائه یک مدل منطقه ای جهت ارزیابی شدت بیابانزایی در منطقه زهک با استفاده از مدل های fao- unep وmicd

چکیده امروزه فرسایش بادی و بیابان زایی به عنوان یک معضل جدی گریبانگیر بسیاری از کشورهای جهان از جمله کشورهای در حال توسعه می باشد. جهت ارزیابی و تهیه نقشه بیابان زایی تاکنون تحقیقات بسیار زیادی در داخل و خارج کشور صورت گرفته که منجر به ارائه مدل های منطقه ای فراوانی شده است. در این راستا شناسایی و ارزیابی فرآیندها، عوامل و وضعیت فعلی بیابان زایی جهت تدوین برنامه های مشخص و واقع گرایانه کنترل ب...

15 صفحه اول

فرایندها و پیامدهای بیابانزایی

آبرویل (1949) مفهوم «بیابانزایی»را برای­ توصیف­ تغییر زمین ­حاصلخیز به بیابان ­بکار برد که از فعالیت انسانی ­در ناحیه­ جنگل ­استوایی آفریقا ناشی ­شده بود. خشکسالی­های پیاپی اواخر دهه 1960این ­معضل­زیست محیطی­را به یک فاجعه انسانی و جهانی تبدیل کرد.کنفرانس بیابانزایی سازمان ملل متحددر نایروبی(1977)، شروع موضوع بیابانزایی­درعرصه سیاسی و مباحث جالب علمی بود. براساس تعریف کنوانسیون سازمان ملل متحد ...

full text

تدوین برنامه مدیریت بیابانزایی منطقه سبزوار

بیابانزایی یکی از بزرگترین چالشهای زیستمحیطی زمان حال به شمار میرود. هدف از این تحقیق ارائه برنامه مدیریت بیابانزایی بر اساس نقشه ریسک بیابانزایی میباشد. بعد از اینکه نقشه واحدهای کاری (رخساره ژئومورفولوژی) منطقه سبزوار تهیه گردید، در هر یک از آنها ارزشدهی بر اساس مدل MICD صورت گرفت و نقشه خطر بیابانزایی تهیه شد. از ضرب کلاس‌های خطر بیابانزایی (H) در کلاس‌های عناصر در معرض خطر (E) و کلاس درجه آ...

full text

ارزیابی شدت بیابان زایی با معیار فرسایش بادی با استفاده از مدلهای FAO-UNEP و MICD در منطقه زهک سیستان

به­منظور ارزیابی و تهیه نقشه بیابان زایی تاکنون تحقیقات بسیار زیادی در داخل و خارج کشور انجام شده که منجر به ارائه مدل های منطقه­ا ی فراوانی شده است. به­منظور ارزیابی وضعیت فعلی شدت بیابان زایی محدوده ای با وسعت 88350 هکتار در منطقه زهک سیستان در نظر گرفته شد. در این تحقیق ابتدا براساس تلفیق اطلاعات مربوط به نقشه­های توپوگرافی، زمین­شناسی، عکس هوایی و بازدید های صحرایی، منطقه مورد مطالعه به 11 ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 19  issue 71

pages  299- 310

publication date 2015-06

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023