مقایسۀ مؤلفه های آسیب‌شناسی سازمانی در فدراسیون های ورزشی موفق و ناموفق

هدف این تحقیق مقایسة مؤلفه­های آسیب‌شناسی سازمانی در فدراسیون­های ورزشی موفق و ناموفق بود. این تحقیق توصیفی و از نوع مقایسه­ای بود که به شکل میدانی اجرا شد. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامۀ استاندارد شناخت سازمان "پریزیوسی" (1980) استفاده شد. روایی پرسشنامه­ با استفاده از نظرهای استادان متخصص مدیریت ورزشی و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برابر با 90/0 به‌دست آمد. جامعۀ آماری تحقیق را کلیۀ کارمندان پنج فدراسیون­ ورزشی موفق شامل فدراسیون­های کشتی، قایقرانی، ووشو، تکواندو و وزنه‌برداری (127 نفر) و پنج فدراسیون ورزشی ناموفق شامل فدراسیون­های روستایی و عشایری، آمادگی جسمانی و ایروبیک، کبدی، ورزش­های همگانی و کونگ فو (54 نفر)، تشکیل می­دادند که از این تعداد 143 پرسشنامه برای تجزیه‌وتحلیل آماری مورد استفاده قرار گرفت. ملاک انتخاب فدراسیون­های موفق یا ناموفق، ارزیابی صورت‌گرفته از طرف وزارت ورزش و جوانان در شش ماهۀ نخست سال 1389 بود. برای بررسی طبیعی بودن داده­ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف (K-S)، برای بررسی فرضیه­های مقایسه­ای، با توجه به طبیعی بودن یا نبودن داده­ها، به‌ترتیب از آزمون­های t دو نمونه­ای مستقل و آزمون یو مان- ویتنی استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل یافته­های تحقیق با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS نسخۀ 17 و Excel نسخۀ 2010 انجام گرفت. نتایج نشان داد، مؤلفۀ ساختار سازمانی در فدراسیون­های موفق میانگین بالاتری نسبت به فدراسیون­های ناموفق داشت (05/0>P). از طرف دیگر در فدراسیون­های ناموفق وضعیت ارتباطات سازمانی و سیستم پاداش­دهی نسبت به فدراسیون­های موفق، مطلوب­تر بود (05/0>P). با وجود شرایط بهتر فدراسیون­های موفق در سایر مؤلفه­های مورد بررسی، تفاوت معناداری بین فدراسیون­ها مشاهده نشد (05/0