نقش نگرش و تاب آوری در پیش بینی کیفیت زندگی والدین کودکان با نیازهای ویژه

زمینه و هدف: کیفیت زندگی والدین کودکان با نیازهای ویژه و عوامل موثر بر آن موضوع مهمی است که نیازمند بررسی و مطالعه دقیق است. متغیرها و عوامل متعددی در پژوهش­ های مختلف در تبیین کیفیت زندگی این والدین مورد آزمایش قرار گرفتند اما مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه نگرش و تاب­آوری با کیفیت زندگی والدین کودکان با نیازهای ویژه انجام شده است. روش­: مطالعه­ حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه­ آماری شامل تمامی والدین کودکان با نیازهای­ ویژه شهرستان رشت در سال 95-1394 بود که از بین آنها 110والد (55 مادر و 55 پدر) به روش نمونه ­گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع ­آوری داده­ ها از پرسشنامه نگرش والدین نسبت به فرزند با نیازهای ویژه­ (گوندر، 2002)، مقیاس تاب­آوری (کانر و دیویدسون، 2003) و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان سلامت جهانی- فرم کوتاه (1996) استفاده شد. داده­ها با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه گام به گام تحلیل شدند. یافته­ ها: نتایج مطالعه حاضر نشان می ­دهند نگرش و تاب ­آوری والدین کودکان با نیاز­های ویژه با کیفیت زندگی­ شان همبستگی معناداری دارند و نگرش (30/0-=β) و تاب­آوری (47/0=β) به صورت معناداری می­تواند کیفیت زندگی والدین کودکان با نیازهای ویژه را پیش­بینی کند (0/001 >p). نتیجه­ گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، نگرش و تاب­آوری عواملی موثر در کیفیت زندگی والدین کودکان با نیازهای ویژه هستند. استلزام­ های نتیجه به دست آمده در مقاله مورد بحث قرار گرفته است.