همبستگی تصویر ذهنی با ناامیدی در بیماران 10 الی 21 سال مبتلا به تالاسمی ماژور شهرکرد

چکیده سابقه و هدف تالاسمی، نوعی کم خونی است که فرد در اثر بیماری دچار تغییر شکل صورت و اندام‌ها می‌شود و تصویر ذهنی بدی از خود پیدا می‌کند که می‌تواند خطر بروز ناامیدی را افزایش دهد. اخیراً وضعیت سلامت روانی این بیماران، مورد توجه مسئولین بهداشتی قرار گرفته است. این پژوهش با هدف بررسی همبستگی تصویر ذهنی با ناامیدی در بیماران10 الی 21 سال مبتلا به تالاسمی ماژور در شهرکرد انجام شد. مواد و روش‌ها در این مطالعه توصیفی - همبستگی، جامعه مورد مطالعه بیماران 10 الی 21 سال مبتلا به تالاسمی ماژور مراجعه‌کننده به مراکز درمانی بیمارستان‌های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در سال 1393 بودند. 110 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور در مطالعه شرکت کردند و تصویر ذهنی و ناامیدی آنان توسط پرسشنامه تصویر ذهنی آفر و پرسشنامه ناامیدی بک سنجیده شد. نتایج با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن، t مستقل و من‌ویتنی‌یو تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها نتایج حاکی از این بود که 7/66% این بیماران، تصویر ذهنی متوسط و 3/37% آن‌ها  تا حدودی ناامیدی، داشتند. با ضریب همبستگی 554/0 و 001/0p<  ، بین میانگین تصویر ذهنی و ناامیدی ارتباط آماری معناداری وجود داشت. نتیجه گیری برنامه‌ریزی به منظور ارتقاء سطح آگاهی، شرکت در کلاس‌ها و ارائه خدمات مشاوره روان پرستاری،  برنامه‌های آموزشی و مشاوره‌ای صدا و سیما در کنار ارائه خدمات کلینیکی و درمانی، جهت بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور دارای اهمیت می‌باشد.