وضعیت خونریزیهای دستگاه گوارش فوقانی در بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال های 78-1376

سابقه و هدف: خونریزی با منشا قسمت فوقانی دستگاه گوارش یک عامل شایع بستری بیماران داخلی و جراحی اورژانس می باشد. با توجه به اهمیت مساله و علل متفاوت خونریزی در مطالعه های مختلف، بررسی حاضر به منظور تعیین علل خونریزی های قسمت فوقانی لوله گوارش و ارتباط آن ها با شاخص های بالینی و آزمایشگاهی بیماران بر روی مراجعه کنندگان به بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال های 78-1376 انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر با روش مطالعه داده های موجود از 114 بیمار بستری شده با تشخیص های خونریزی دستگاه گوارش فوقانی بوده است و داده ها از پرونده بیماران استخراج و با آمارهای توصیفی ارایه گردید. یافته ها: از 114 بیمار با خونریزی قسمت فوقانی دستگاه گوارش 67.6% مرد و 32.4% زن بودند. متوسط سنی بیماران 53.3 سال بود. شایع ترین علت خونریزی زخم پپتیک با 46.5% و یافته های بعدی به ترتیب: گاستریت اروزیو با 33.3%، دئودنیت با 6.1%، گاسترو دئودنیت با 3.5%، واریس مری با 3.5%، ازوفاژیت با 1.8% و اولسر مری 0.9% بوده است. در 5 مورد 4.4% آندوسکوپی طبیعی داشته اند که 4 مورد ناشی از ترکیبات NSAIDs بوده است. شایع ترین علامت بالینی هماتمز 65.8%، ملنا 64.9%، درد اپی گاستر 52.6%، سرگیجه 40.4% و تاکی کاردی 21.1%، هماتوجزی 6.1% و 64.9% کم خونی بودند و 45.6% هماتوکریت کمتر از 35 را داشتند. 45.6 درصد مصرف NSAIDs60 متذکر بودند. از این تعداد 40.4% مبتلا به گاستریت اروزیون شده اند. 21.2 درصد زخم بولب و 17.7% زخم معده داشتند. بیشترین NSAIDs تا 70 سالگی 13 مورد (25%) و 70 تا 80 سالگی 13 مورد (25%) بود. دوازده نفر (10.5%) نیاز به جراحی اورژانسی داشتند. نتیجه گیری: خونریزی از قسمت فوقانی دستگاه گوارش یکی از علل شایع بیماری زایی می باشد و شایع ترین علل این خونریزی زخم پپتیک می باشد و نقش NSAIDs نیز قابل ملاحظه و از اهمیت خاصی برخوردار است که تحقیقات برای تشخیص و درمانی موثر مخصوصا ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری قبل از خونریزی را توصیه می نماید و نیز تحقیقات برای انتخاب آموزش های لازم را در مورد را مصرف بجا و صحیح NSAIDs توصیه می نماید.