پایش تغییرات کاربری اراضی با استفاده از روش مقایسه پس از طبقه‌بندی تصاویر ماهواره لندست (مطالعة موردی: اراضی شهر تهران)

اطلاع از نسبت کاربری­های اراضی و نحوة تغییرات آن در گذر زمان یکی از مهم­ترین موارد در  برنامه­ریزی و مدیریت اراضی است. با آگاهی از نسبت تغییرات کاربری­ها در گذر زمان می­توان نحوة تغییرات در آینده را پیش­بینی نمود و اقداماتی پیشگیرانه و مقتضی انجام داد. هدف از این تحقیق، پایش تغییرات کاربری اراضی کلان­شهر تهران در بازة زمانی (1385-1374) است. نقشه­های کاربری اراضی برای سال­های مورد نظر از تصاویر ماهواره لندست استخراج شد و با استفاده از داده­های اتوکد سازمان نقشه­برداری و نقشه­های موجود اصلاح شدند. برای صحت­سنجی نقشه­ها، با استفاده از ماتریس خطا، ضریب کاپای 88% به دست آمد و آشکارسازی تغییرات با روش مقایسه پس از طبقه­بندی انجام شد. نتایج آشکارسازی تغییرات با ضریب کاپای 91% و ضریب کرامر 88% نشان می­دهد که افزایش مساحت در مناطق ساخته­شده (68/4603 هکتار)، پارک­ها (7/650 هکتار) و سطوح آبی (32/22 هکتار) و همچنین کاهش مساحت در زمین باز (47/4561 هکتار) و پوشش گیاهی (23/715 هکتار) رخ داده است. با توجه به نتایج، بیشترین تغییرات مناطق ساخته شده، در غرب شهر تهران صورت گرفته است.