پیش‌بینی پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان براساس خودپنداشت تحصیلی و مسند مهارگری

پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان براساس خودپنداشت تحصیلی و مسند مهارگری انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش‌آموزان رشته علوم تجربی سال آخر دبیرستان‌های دوره‏ی دوّم متوسطه دخترانه و پسرانه دولتی تهران در سال تحصیلی 93-1392 تشکیل می‌دادند که 560 دانش‌آموز دختر و پسر به روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای، به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به‌منظورجمع‌آوری داده‌ها از مقیاس خودپنداشت تحصیلی، مقیاس درونی بودن افراد قدرتمند و شانس و از نمره معدل به عنوان معیار پیشرفت تحصیلی استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون درSPSS21 استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که بین خودپنداشت تحصیلی و مسند مهارگری با پیشرفت تحصیلی رابطه مستقیم معناداری (01/0>P) وجود دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که تقریباً 23 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی دانش‏آموزان براساس خودپنداشت تحصیلی و مسند مهارگری درونی به صورت مثبت قابل پیش‏بینی است. بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که با افزایش خودپنداشت تحصیلی و مسند مهارگری درونی بر میزان پیشرفت تحصیلی دانش‏آموزان افزوده می‌شود. به‌عبارت ‌دیگر خودپنداشت تحصیلی و مسندمهارگری از متغیرهای مهم در پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان است.