پیش بینی نوسانات سطح آب زیر زمینی با استفاده از مدل‌های سری زمانی و GMS (مطالعۀ موردی: دشت رفسنجان)

آگاهی از تغییرات بارش به عنوان یک مؤلفۀ هیدرولوژیکی در منابع آب، مهم و ضروری است تا با ارائۀ راه‏کارها و روش‏های مدیریتی مناسب، به بهره‏برداری مناسب از آب‏های زیرزمینی در مناطق خشک و نیمه‏خشک با توجه به کمبود بارش در این مناطق پرداخت. با توجه به اهمیت موضوع، در پژوهش حاضر پیش‏بینی نوسانات سطح آب زیرزمینی تحت تأثیر مدل‏های سری زمانی در دشت رفسنجان صورت گرفت. بارش آینده با استفاده از مدل ARIMA در نرم‏افزار EViews9 برای دورۀ 1396ـ 1402 پیش‏بینی شد. سپس، افت آب زیرزمینی نیز با استفاده از مدل آب زیرزمینی GMS در دورۀ پایه (1382ـ 1395) و نتایج حاصل از مدل ARIMA برای دورۀ آتی شبیه‏سازی شد. نتایج شبیه‌سازی افت آب زیرزمینی نیز نشان داد در تمامی منطقه افت سطح آب زیرزمینی در دورۀ آتی نسبت به دورۀ پایه رخ داده و بیشترین میزان افت آب زیرزمینی در بخش‏های جنوب غرب دشت صورت گرفته است و سالیانه حدود 130 میلیون مترمکعب اضافه‌برداشت از منابع آب زیرزمینی صورت می‏گیرد. در حالت کلی، آب زیرزمینی در ابتدای دوره بیشترین مقدار (سطح بالا) و در اواخر دورۀ آماری، کمترین مقدار (پایین‌ترین سطح) را داشته است. پس از مدل‏سازی سطح آب زیرزمینی برای دورۀ پایه، پیش‏بینی بارندگی حاصل از مدل ARIMA با فرض ثابت بودن میزان بهره‏برداری از آبخوان، بر مدل آب زیرزمینی اعمال شد. نتایج نشان داد کسری حجم آبخوان به میزان 09/1021 میلیون‌مترمکعب در سال پایانی مدل‏سازی (سال 1402) صورت گرفته است. همچنین، تغییرات سطح آبخوان دشت رفسنجان از سال 1382 تا سال 1402 بیان‌کنندۀ آن بود که با توجه به برآورد بارش حاصل از مدل ARIMA می‌توان گفت که سالانه به طور متوسط یک متر افت آبخوان در این دشت رخ خواهد داد.