توده های بومی ذخایر ژنتیکی با ارزشی جهت استفاده در برنامه های اصلاحی گیاهان زراعی هستند. در این مطالعه، ساختار ژنتیکی جمعیت و عدم تعادل پیوستگی در 395 توده بومی گندم جمع آوری شده از مناطق مختلف ایران شامل 154 ژنوتیپ بهاره، 193 ژنوتیپ پاییزه، 2 ژنوتیپ بینابین و 46 ژنوتیپ با عادت رشدی ناشناخته بررسی شد. برای این منظور از 53 نشانگر ریزماهواره چندشکل واقع در سه ژنوم گندم استفاده گردید. در مجموع، 312 الل چندشکل برای ارزیابی ساختار جمعیت و تعیین عدم تعادل پیوستگی در کل ژنوم شناسایی شد.

چکیده ندارد.