آسیب‌شناسی استحمار در کسب و حفظ قدرت سیاسی از منظر نهج البلاغه

استحمار یکی از مهم‌ترین ابزارهای برخی از حاکمان ناصالح در جهت کسب و حفظ قدرت سیاسی با فریب مردم است ‌و یکی از آسیب‌های فرهنگی است‌که سبب کاهش خودآگاهی سیاسی و استضعاف مردم می‌ گردد. پژوهش‌ حاضر با روش توصیفی‌‌ـ تحلیلی و با بهره‌جویی از منابع کتابخانه‌‌ای، به بررسی استحمار سیاسی، عوامل، آثار و راهکارهای مقابله با آن از دیدگاه امام علی (ع) در نهج البلاغه پرداخته است. یافته-های پژوهش نشان می‌دهدکه از نگاه امیرالمومنین(ع)، عواملی چون سوءاستفاده از جهل و نادانی مردم، استکبار، فریب، روزمرگی، نژاد‌پرستی، فراموشی رهنمودهای هدایتی قرآن و اهل بیت، در شکل‌گیری استحمار نقش دارند و سرکوب انتقاد مردم و گمراهی مردم با شبهه‌افکنی‌ و استعمار، از آسیب‌های آن محسوب می‌شود. همچنین، این مقاله، به راهکارهایی اشاره می‌کندکه استحمار و آسیب‌‌ های ناشی از آن را از بین می‌برد‌، نظیر: پرهیز از اختلاط با منافقین، بصیرت و آگاهی سیاسی، خودآگاهی از طریق تاریخ و عقل ‌گرایی