اثربخشی تحریک الکتریکی قشر پیشانی بر حافظه کاری و تصمیم گیری پرخطر در کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه

اختلال نقص توجه و بیش فعالی، اختلالی عصب-تحولی است. تصمیم‌گیری پرخطر و ضعف حافظه فعال از مؤلفه‌های این اختلال هستند که پیامدهای منفی آن‌ها شناخته‌شده است. هدف از مطالعه ارتقاء حافظه کاری و کاهش تصمیم‌گیری پرخطر توسط تحریک قشر پیشانی به‌وسیله دستگاه تحریک الکتریکی مغز در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی بود. روش این مطالعه از نوع شبه آزمایشی و با طرح مطالعه پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود که شرکت‌کنندگان 24 کودک مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی ۷ تا ۱۱ سال بودند. کودکان به‌طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. گروه مداخله در 10 جلسه یک روز در میان و هر جلسه بیست دقیقه مورد مداخله قرار گرفتند. ارزیابی‌ها یک روز پیش از شروع، یک روز پس از پایان مداخله و دو ماه پس از پایان مداخله انجام شد. برای ارزیابی تصمیم‌گیری پرخطر از آزمون خطرپذیری بادکنک و برای ارزیابی حافظه کاری از آزمون یک محرک پیشین استفاده شد. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش اندازه‌گیری مکرر استفاده شد.یافته‌های به‌دست‌آمده از تجزیه‌وتحلیل نمودارها نشان دادند که برنامه تحریک الکتریکی مغز باعث بهبود تصمیم‌گیری پرخطر و حافظه کاری در این کودکان شد. نتایج به‌دست‌آمده از پژوهش نشان دادند که در حافظه کاری (01/0>p) گروه درمان بعد از مداخله بهبود حاصل شد. به این صورت که در پیش‌آزمون تفاوت چندانی بین گروه کنترل و آزمایش در حافظه کاری دیده نشد امّا در پس‌آزمون نمرات گروه آزمایش به‌طور معناداری نسبت به گروه کنترل افزایش‌یافته بودند.