اثربخشی واقعیت‌درمانی بر انعطاف‌پذیری و دلزدگی زناشویی و تعهد‌اجتماعی در زوجین متقاضی طلاق شهرستان ملایر

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر واقعیت­درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب بر انعطاف‌پذیری زناشویی، دلزدگی زناشویی و تعهد‌اجتماعی زوجین متقاضی طلاق بود.روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش­آزمون- پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلّیه­ی زوج‌های متقاضی طلاق شهر ملایر درسال 1398 تشکیل می‌دادند که با روش نمونه‏گیری دردسترس 30  زوج انتخاب گردیده و به‏طور تصادفی در دوﮔﺮوه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه ها­­ی دلزدگی زناشویی پاینز (2003)، پرسشنامه‏ی انعطاف‏پذیری شناختی دنیس و وندروال (2010) و پرسشنامه تعهد اجتماعی آدامز و جونز (1997) استفاده شد. داده­ها از طریق آزمون آماری کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از یافته­های توصیفی نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل در پیش­آزمون و پس­آزمون تفاوت معناداری وجود دارد و نتایج حاصل از یافته­های استنباطی نیز نشان داد که در متغیر انعطاف‌پذیری شناختی بین گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد(05/0 p < ). در متغیر دلزدگی زناشویی نیز، در مرحله پس‌آزمون تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و کنترل وجود دارد (05/0 p < )؛ در متغیر تعهد اجتماعی نیز مشاهده می‌شود که بین گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس‌آزمون و پیگیری تعهد اجتماعی تفاوت معناداری وجود دارد (05/0 p < ). براین اساس می­توان بیان نمود که مداخله واقعیت­درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب بر مولفه­های انعطاف­پذیری، دلزدگی و تعهد اجتماعی در زوجین متقاضی طلاق موثر بوده و می­توان از این نوع مداخله در مشاوره و درمان زوجی به ویژه زوجین دارای تعارض استفاده نمود.