اثرتمرینات ثبات مرکزی بر تعادل و نمرات آزمون عملکرد حرکتی فوتبالیست های نوجوان

مقدمه واهداف استفاده از آزمون­ها و طرح یک برنامه پیشگیری از آسیب برای پیشرفت در هر رشته ­ای کمک ­کننده است. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین پایداری ناحیه مرکزی بدن بر تعادل و عملکرد حرکتی فوتبالیست‌های باشگاه متین بابل بود. مواد و روش ­ها تعداد 30 فوتبالیست مرد نوجوان که همگی از سلامت عمومی برخوردار بودند، به‌طور داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت کردند که به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. از آزمودنی‌ها قبل از شروع تمرینات، آزمون تعادل پویا توسط تست Y، تعادل ایستا با آزمون لک­لک و آزمون عملکرد حرکتی (FMS) به عنوان پیش‌آزمون به عمل آمد. آزمودنی­ها به مدت 8 هفته تمرینات ثبات مرکزی را انجام داده و پس از اتمام تمرینات از دو گروه کنترل و تجربی پس‌آزمون به عمل آمد. برای محاسبه میانگین و انحراف استاندارد قد، وزن و شاخص توده بدن آزمودنی­ ها و نیز گزارش نتایج اندازه ­گیری­های هر گروه از آمار توصیفی و برای مقایسه دو گروه از آزمون t مستقل و همبسته در سطح معناداری 0/05>P استفاده شد. یافته­ ها یافته ­های تحقیق حاضر نشان داد که بین دو گروه کنترل و تجربی در پس‌آزمون تفاوت معناداری وجود داشته و گروه تجربی عملکرد بهتری در آزمون تعادل پویا در جهت قدامی (0/001=p)، جهت خلفی-داخلی (0/001=p)، جهت خلفی-خارجی (0/001=p)، نمره کل آزمون تعادل پویا (0/001=p)، آزمون لک­لک (0/001=p) و نیز نمره کلی آزمون عملکرد حرکتی (FMS) (p<0/003) نسبت به گروه کنترل از خود نشان دادند. نتیجه­ گیری نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تمرینات پایداری ناحیه مرکزی بدن می­تواند در بهبود تعادل ایستا و پویا و آزمون عملکرد حرکتی (FMS) بازیکنان فوتبال نقش بسزایی داشته باشد.