اثر ایندول استیک اسید و بنزیل آمینوپورین بر شاخص‌های رشدی گل مغربی

تنظیم ­کننده­ های رشد گیاهی به روش­ های گوناگون بر گیاهان اثر گذاشته و باعث تنظیم رشد و نمو می ­شوند. از بین این مواد، اکسین و سایتوکینین معمولاً به عنوان محرک تقسیم و توسعه سلول شناخته شده و توسعه اندامی را سبب می­ شوند. در این راستا، پژوهشی جهت ارزیابی اثر محلول­ پاشی ایندول استیک اسید و بنزیل آمینوپورین در غلظت­ های 100، 200 و 300 میلی­ گرم بر لیتر در قالب طرح کاملاً تصادفی روی گل مغربی به صورت گلدانی به اجرا در آمد. محلول ­پاشی با تنظیم­ کننده­ های رشد گیاهی توانست بر بیشتر صفات مورد ارزیابی اثر مثبتی داشته باشد و در بین دو تنظیم کننده رشد، بنزیل آمینوپورین مؤثرتر بود. با افزایش غلظت تنظیم­ کننده­ های رشد مصرفی، شاخص ­های رشدی گل مغربی نیز افزایش یافت. اثر بهبود دهنده رشد اندام هوایی گیاه در محلول­ پاشی با بنزیل آمینو پورین مشهودتر بود در حالی که ایندول استیک  اسید بر رشد ریشه اثر افزایشی بیشتری داشت. بنابراین، محلول­ پاشی با غلظت 300 میلی ­گرم بر لیتر بنزیل آمینوپورین و ایندول استیک اسید برای بهبود اولیه رشد گل مغربی قابل توصیه است.