اثر تنش خشکی و نوع کود بر عملکرد وکیفیت بابونه آلمانی

به منظور بررسی اثرات تنش خشکی و سه نوع کود بر میزان پرولین، قندهای محلول، خصوصیات کمی و اسانس بابونه، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل اجرا شد. تیمارهای تنش خشکی در این آزمایش شامل شاهد یا 90 درصد ظرفیت زراعی مزرعه (W1)، 70 درصد ظرفیت زراعی مزرعه (W2) و 50 درصد ظرفیت زراعی مزرعه (W3) به عنوان عامل اصلی و سه نوع کود مختلف شامل شاهد: بدون مصرف هیچ نوع کود (F1)، کود شیمیایی: 5/40 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص از منبع اوره، 25 کیلوگرم در هکتار پتاسیم خالص از منبع سولفات پتاسیم و 5/23 کیلوگرم در هکتار فسفر خالص از منبع سوپرفسفات تریپل(F2)، کود دامی: 25 تن در هکتار (F3) و کمپوست زباله شهری 25 تن در هکتار (F4) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد تنش خشکی در حد50 درصد ظرفیت زراعی عملکرد گل در بابونه را نسبت به تیمار شاهد به میزان 1/18 درصد کاهش ‌داد. هر چند بیشترین میزان عملکرد گل و اجزای عملکرد گل (ماده خشک، ارتفاع بوته، تعداد ساقه و تعداد گل در بوته) در شرایط عدم تنش خشکی (شاهد) و با استفاده از کود شیمیایی بدست آمد، اما در سطح بالای خشکی (50 درصد ظرفیت زراعی)، استفاده از کود دامی به میزان بیشتری نسبت به دو نوع کود دیگر باعث افزایش عملکرد و اجزای عملکرد گل گردید. در این آزمایش اعمال تنش خشکی باعث افزایش میزان اسانس شد و بیشترین میزان اسانس و عملکرد اسانس در تیمار W2 مشاهده شد. با بالا رفتن سطح تنش تا W3 بر میزان قندهای محلول و پرولین در بافت سبز برگ افزوده شد. در این بین بیشترین تاثیر تیمار کودی مربوط به کود شیمیایی بود. براساس نتایج این آزمایش می توان بیان کرد که در سطوح بالای تنش خشکی استفاده از کود دامی از کارایی بیشتری در عملکردگیاه بابونه برخودار است.