اثر توأم ویبریشن و گرما بر کاهش دیسمنوره اولیه

زمینه و هدف : قاعدگی دردناک یکی از اختلالات شایع دستگاه تناسلی است که تقریباً 50 درصد از زنان دارای دوره قاعدگی منظم را درگیر می‌کند. دیسمنوره اولیه به درد قاعدگی در غیاب بیماری قابل اثبات لگنی اطلاق می‌گردد که معمولاً در دو سال اول بعد از قاعدگی هنگامی که تخمک‌گذاری برقرار می‌شود؛ بروز می‌کند. این مطالعه به منظور تعیین اثر توأم ویبریشن و گرما بر کاهش دیسمنوره اولیه انجام شد. روش بررسی : این مطالعه کارآزمایی بالینی روی 75 دانشجوی دختر ساکن خوابگاه دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان در سال 1387 انجام شد. دختران با گروه سنی 18 تا 22 سال براساس نمونه‌گیری مبتنی بر هدف در مطالعه شرکت نمودند. هر فرد طی دو سیکل قاعدگی مورد بررسی قرار گرفت. در سیکل اول (گروه کنترل) هیچ مداخله‌ای صورت نگرفت و تنها شدت درد قاعدگی قبل و بعد از انجام روش‌های روتین تسکین درد شامل داروهای صناعی، گیاهی و درمان‌های خانگی به صورت خودگزارشی ثبت شد. در سیکل دوم (گروه مداخله) با شروع درد قاعدگی از دستگاه توأم ویبریشن و گرما و هر نوبت به مدت ده‌دقیقه استفاده شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و خط‌کش درد استفاده شد. با استفاده از نرم‌افزار SPSS-14 و آزمون‌های آماری تی و ویلکاکسون داده‌ها تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها : شدت درد در گروه کنترل، قبل از مداخله روتین 5.34 بود و بعد از مداخله روتین به میزان 4.09 کاهش یافت (P<0.0001). در گروه آزمایش میانگین شدت درد قبل از مداخله 5.34 و بعد از مداخله 3.44 تعیین شد و این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار بود (P<0.05). اریتم مختصر در 8 درصد از افراد گروه مداخله مشاهده شد. نتیجه‌گیری : این مطالعه نشان داد که ویبریشن و گرما در مقایسه با روش روتین باعث کاهش بیشتر درد ناشی از دیسمنوره اولیه در دختران می‌گردد.