اثر توالی لرزه ‏ای بر پاسخ افزایش یافته قاب‏ های بتن آرمه با و بدون دیوار برشی

امروزه اکثر ارزیابی‌های خطر لرزه‌ای تنها با در نظر گرفتن لرزه اصلی صورت می‌گیرد. در حالی که اغلب پس‌لرزه‌هایی که پس از لرزه اصلی رخ می‌دهند به قدری قوی می‌باشند که قابلیت ایجاد خسارات فاجعه‌انگیز در سازه و هم‌چنین مرگ ساکنین را دارند. در مقاله حاضر تأثیر پدیده توالی لرزه ‏ای بر قاب‏های خمشی دیوار برشی بررسی و نتایج حاصل با قاب‏های خمشی مقایسه شده است. در این راستا سه قاب 4، 7 و 10 طبقه که نماینده‏ ای از سازه‏ های با ارتفاع کم، متوسط و زیاد می‏باشند، در محیط نرم‏ افزاری OpenSess مدل‏سازی و تحت تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی قرار گرفته‏ اند. سناریوهای لرزه ‏ای مورد استفاده شامل زمین‏لرزه ‏های متوالی بحرانی ثبت شده می‏باشند که بر اساس نسبت حداکثر شتاب (PGA) زلزله متوالی به PGA لرزه نخست دسته‏ بندی شده ‏اند. به منظور بررسی اثر توالی لرزه‏ای بر پاسخ سازه‏ ها پارامترهای بیشینه نیاز شکل‏پذیری، جابجایی نسبی بین طبقات و تغییر شکل برشی دیوارها در نظر گرفته شده است. نتایج حاکی از آن است که زمین‏لرزه‏ های با نسبت PGA حالت متوالی به لرزه نخست تا مقدار 0.46 تأثیر قابل ملاحظه‏ ای بر پاسخ‏ قاب‏ها ندارند. به ازای مقادیر بالاتر، با افزایش این نسبت، اثر پدیده توالی لرزه‏ای بر پاسخ قاب‏ها افزایش می‏یابد. همچنین تأثیر این پدیده بر قاب‏های خمشی با دیوار برشی بیشتر از قاب‏های خمشی می‏باشد. از طرفی اثر توالی لرزه‏ای بر برخی پاسخ‏های سازه از قبیل جابجایی نسبی طبقه و نیاز شکل‏پذیری با افزایش تعداد طبقات در هر دو نوع سیستم سازه‏ای کاهش می‏یابد.