اثر رهبری تحول گرا بر تعالی سازمانی با نقش واسطه ای توانمندسازی ساختاری و روانشناختی کارکنان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر رهبری تحول‌گرا بر تعالی سازمانی دانشگاه پیام نور با نقش واسطه‌ای توانمندسازی ساختاری و روان‌شناختی کارکنان، به روش توصیفی- همبستگی در یک نمونه 362 نفری از کارکناندانشگاه‌های پیام نور استان همدان انجام شد. جهت جمع‌آوری داده‌ها از 4 پرسشنامه روا و معتبر و برای تحلیلداده‌های گردآوری‌شده، از آزمون‌های ضریب همبستگی، تحلیل عاملی تأییدی ومدل‌سازیمعادلات ساختاری، استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که رهبری تحول‌گرا به‌طور معنی‌داری، تغییرات تعالی سازمانی، توانمندسازی ساختاری و توانمندسازی روان‌شناختی کارکنان را تبیین می‌کند (000/0=P). همچنین، توانمندسازی ساختاری، به‌طور معنی‌داری تغییرات توانمندسازی روان‌شناختی و تعالی سازمانی و نیز توانمندسازی روان‌شناختی، به طور معنی‌داری تغییرات تعالی سازمانی را تبیین می‌کنند (000/0=P). به‌علاوه، رهبری تحول‌گرابه‌طور غیرمستقیم، ازطریق توانمندسازی ساختاری و روان‌شناختی، باتعالی سازمانی ارتباطمعنی‌داردارد (001/0=P). نتایج پژوهش حاضر حاکی از اثر مثبت و معنی‌دار رهبری تحول‌گرا بر تعالی سازمانی دانشگاه پیام نور با وساطت توانمندسازی ساختاری و روان‌شناختی کارکنان بود؛لذا به‌کارگیری سبکرهبری تحول‌گرا و اتخاذ شیوه‌های مدیریتی ویژة توانمندسازی کارکنان، برای تعالی و رشد دانشگاه پیشنهاد می‌شود.