اثر زمان کاشت بذر، آبیاری و وجین بر برخی ویژگی‌های کمی و کیفی نهال‌های کاج بروسیا در نهالستان

کاج بروسیا در خاک‌های آهکی و فقیر که از عمق کمی برخوردارند به‌عنوان گونه پیشاهنگ در اراضی فقیر کاشته می‌شود و به‌دلیل توقع کم و تحمل خشکی از گونه‌های مهم خشکی‌گرا برای جنگل‌کاری در اکوسیستم‌های تخریب‌یافته و نیز فضای سبز شهری و برون شهری محسوب می‌گردد. این تحقیق به‌منظور تعیین بهترین زمان کاشت بذر کاج بروسیا و آگاهی از تأثیر نقش آبیاری و وجین در رشد و زنده‌مانی نهال‌های این گونه در نهالستان زاغه خرم‌آباد انجام شد. برای انجام پژوهش حاضر از طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل، در دو تیمار زمان کاشت بذر (آذرماه و بهمن‌ماه)، آبیاری (در دو سطح هر 2 روز یکبار و هر 4 روز یکبار) و وجین (در دو سطح هفته‌ای یکبار و هر دو هفته یکبار) با 4 تکرار و 15 گلدان در هر تکرار استفاده شد. پس از پایان اولین فصل رویش اندازه‌گیری‌های موردنظر شامل: بیوماس و نسبت طول ساقه به طول ریشه و درصد شادابی بود. نتایج بدست آمده نشان داد که اثر تاریخ کاشت، آبیاری و وجین و ترکیب کلیه تیمارها بر میزان بیوماس نهال‌های حاصل معنی‌دار می‌باشد، به‌طوری که بیشترین میزان بیوماس در کاشت زمستانه، آبیاری در سطح هر دو روز یکبار و وجین هر هفته یکبار بدست آمد. آبیاری اثر معنی‌داری بر نسبت طول ساقه به طول ریشه داشت. بیشترین میزان این نسبت در سطح آبیاری 4 روز یکبار بود و اثر تاریخ کاشت و وجین و ترکیب کلیه تیمارها بر نسبت طول ساقه به طول ریشه معنی‌دار نبوده است. اثر تیمارهای تاریخ کاشت و عملیات وجین و ترکیب کلیه تیمارها بر درصد شادابی نهال‌ها معنی‌دار بوده، به‌طوری که بیشترین درصد شادابی در کاشت پائیزه، آبیاری در سطح هر 2 روز یکبار و وجین در سطح هر هفته یکبار بدست آمد. براساس نتایج بدست آمده به‌منظور کاهش هزینه‌های تولید نهال در نهالستان زاغه خرم‌آباد می‌توان دوره آبیاری این گونه را در دوره زمانی وسیع‌تری انجام داد و با توجه به کمبود نیروی کارگری زمان کاشت بذر را از فصل زمستان به پائیز تغییر داد.