اثر فاصله ردیف کاشت بر کمیت و کیفیت عملکرد برخی ارقام رشد محدود و نامحدود لوبیا (Phaseolus vulgaris) در شرایط اقلیمی گیلان

به‌منظور ارزیابی اثر فاصله ردیف کاشت بر عملکرد کمی و کیفی برخی ارقام لوبیا با عادت‌های رشد مختلف، آزمایشی در سال زراعی 94-1393 به‌صورت کرت‌های خردشده با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان (تالش) و در سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل چهار فاصله ردیف 40، 50، 60 و 70 سانتی‌متر و پنج رقم لوبیا صدری، گلی، اختر، پاک و درسا به همراه توده محلی پاچ‌باقلا به‌عنوان شاهد، به‌صورت تصادفی به ‌ترتیب در کرت‌های اصلی و فرعی قرار گرفتند. بیشترین عملکرد دانه در توده بومی پاچ‌باقلا با عادت رشد محدود تحت تأثیر فاصله ردیف کاشت 50 و 60 سانتی‌متر به دست آمد. ولی تفاوت معنی‌داری با رقم پاک نشان نداد. بالاترین تعداد غلاف در بوته و بیشترین تعداد دانه در بوته تحت اثر متقابل فاصله ردیف کاشت 40 سانتی‌متر × رقم پاک مشاهده گردید. بالاترین شاخص برداشت به اثر متقابل فاصله ردیف کاشت 50 سانتی‌متر × توده بومی پاچ‌باقلا اختصاص داشت. در این آزمایش، بیشترین محتوای پروتئین دانه تحت تأثیر متقابل فاصله ردیف کاشت 40 سانتی‌متر × رقم گلی به‌ دست آمد. بر اساس نتایج این تحقیق، به‌ نظر می‌رسد که با کاهش فاصله ردیف کاشت، عملکرد دانه در ارقام لوبیا به‌ دلیل کمبود نور در داخل سایه‌انداز، کاهش فتوسنتز گیاه و تخصیص ناکافی مواد پرورده به دانه لوبیا کاهش می‌یابد