اثر مهار منتشر شونده ی مزمن بر تثبیت یادگیری در موش های ویستار جوان

مقدمه: مهار منتشر شونده پدیده پاتوفیزیولوژیک است که ارتباط نزدیک آن با بسیاری از اختلالات سیستم عصبی به خوبی شناخته شده است. موج دپلاریزاسیونی ناشی از مهار منتشر شونده با عبور از سیستم عصبی تغییرات وسیعی را در سطح سلولی و ملکولی به همراه دارد. بسیاری از این تغییرات در پاتوژنز آسیب های ناشی از مهار منتشر شونده نقش بازی میکنند. بررسی های مغزی در طی القای مهار منتشر شونده حاکی از یک افزایش فعالیت و سپس توقف گذرای فعالیت های عصبی است . گروهی بر هم خوردن فعالیت سلول های عصبی را در کنارمرگ سلولی به عنوان عاملی موثر در اختلالات پس از مهار منتشر شونده و از جمله اختلالات حافظه می دانند. مواد و روش ها: در این مطالعه تعداد 24 موش صحرایی نابالغ در 3 گروه مورد بررسی قرار گرفتند، تا تاثیر القای مکرر مهار منتشر شونده بر جنبه های مختلف حافظه مورد بررسی قرار بگیرد. در ابتدا تاثیر القای مکرر مهار منتشر شونده بر حافظه ی فضایی و سپس تثبیت حافظه و بازیابی آن توسط آزمون T-Mazeمورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاصل از چهار هفته بررسی حافظه ی فضایی و هشت هفته بررسی تثبیت یادگیری نشان داد که هر دو جنبه ی حافظه توسط امواج ناشی از مهار منتشر شونده تحت تاثیر قرار گرفت. نتیجه گیری:  بر هم خوردن فعالیت الکتریکی طبیعی سلول های عصبی که پس از القای مهار منتشر شونده بروز می کند، می تواند تثبیت حافظه و بازیابی آن را در تست حافظه ی فضایی مختل کند.