اثر مکمل غذایی آستاگزانتین بر پاسخ استرس تراکم و عملکرد ماهی طلال (Rastrelliger kanagurta)

تحقیق حاضر به­منظور بررسی اثر سطوح غذایی آستاگزانتین بر عملکرد تولید و مقاومت در برابر استرس تراکم ماهی طلال صورت گرفت. در این مطالعه، تعداد 120 قطعه ماهی طلال با میانگین وزنی  01/0±14/7 گرم در یک طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار آزمایشی و 3 تکرار (با تعداد 10 قطعه در هر تکرار) که شامل تیمار آزمایشی شاهد (بدون استفاده از آستاگزانتین) و در تیمارهای آزمایشی 2، 3و 4 میزان استفاده از این مکمل به ترتیب 50، 100 و 150 میلی­گرم بر کیلوگرم غذا بود مورد استفاده قرار گرفتند. بعد از 60 روز تغذیه، هر تیمار در معرض استرس تراکم به­مدت 24 ساعت قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که 24 ساعت بعد از شروع استرس تراکم، افزایش معنی­داری در میزان پروتئین و فعالیت لیزوزیم و کاهش معنی­داری در فعالیت آلکالین فسفاتاز، آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینو ترانسفراز (به استثنای تیمار 4) درتیمار­های حاوی آستاگزانتین در مقایسه با تیمار کنترل مشاهده شد (05/0>P). 24 ساعت بعد از شروع استرس تراکم، کمترین میزان کورتیزول و گلوکز در تیمار 3 مشاهده شد که با تیمار شاهد تفاوت معنی­داری داشت (05/0>P). بالاترین وزن نهایی، ضریب رشد ویژه، شاخص وضعیت و غذای دریافتی وکمترین ضریب تبدیل غذا در تیمار 2 و 3 مشاهده شدکه با تیمار شاهد دارای تفاوت معنی­دار بود (05/0>P). در مجموع بر اساس نتایج این تحقیق، افزودن 100 میلی­گرم بر کیلوگرم مکمل غذایی آستاگزانتین به جیره غذایی ماهی طلال به­منظور بهبود شاخص­های رشد و مقاومت در برابر استرس پیشنهاد می­شود.