احوال گنج قارون

سرگذشت قارون1به عنوان مظهرثروت آمیخته با کِبروغروروطغیان درسه سوره ازقرآن مطرح شده است که عبارت هستند از: سوره‌های قصص،عنکبوت وغافر. درهریک از سوره‌های عنکبوت وغافر فقط یک آیه،امّا درسورة قصص ضمن هفت آیه، غرور و سرمستی قارون ازثروتی بی‌حد، و در پی آن فراموشی خداوند و نیکی به دیگران و در نهایت، هلاکت وی را به تصویر می کشد. به فرمودة قرآن، قارون از قوم موسی (ع) است و بر آنها ستم می کند. ثروت بسیاری داشت و کسب آن را تنها نتیجة کاردانی خود می‌داند. قوم او را خیرخواهانه نصیحت می‌کنند و خداوند هم به قارون‌صفتان یادآوری می‌کند که کسانی که از او نیرومندتر و مال‌اندوزتر بودند، به هلاکت رسیده‌اند، امّا باز هم او از بذل مال خود سر باز زده، نمایش ثروت به راه می اندازد و دنیاطلبان آرزو می‌کنندکه مانند او باشند. آنگاه عذاب خداوند نازل شده، او و خانه اش را به کام زمین فرو می‌برد. علاوه بر قرآن، کتاب مقدّس نیز ماجرای قارون را در اصحاح 16 از سفر اعداد با نام عبریِ «قورح بن یصهار بن قهات بن لاوی» این چنین ذکر نموده است: قورح پسر عموی موسی است که به دلیل حسادت به موسی و هارون همراه داتان و ابیرام و اون، 250 نفر از سران بنی اسرائیل را با خود همراه کرده، در برابر موسی دست به شورش می‌زنند، آنگاه زمین دهان باز کرده، قورح و داتان و ابیرام را می بلعد. سپس آتشی ازجانب پروردگار آمد و بقیّة یاران او را می‌سوزاند. در این پژوهش سعی شده مقایسه‌ای بین این متون صورت گیرد، چرا که امروزه عرضة این گونه مباحث برای رسیدن به همدلی پیروان ادیان الهی و پرهیز از اختلافات یک نیاز ضروری است.