ارائة الگوی توسعة پایدار خوشه‌های کسب و کار در ایران

خوشه‌های کسب و کار، الگویی نوین از توسعة اقتصادی در جهان به‌شمار می‌روند. در سال‌های اخیر سیاستگذاران کشور ما نیز به این الگو توجه بسیاری داشته‌اند. براین‌اساس، این پژوهش در پی آن است که با استفاده از تجربیات کسب‌شده در زمینة توسعة خوشه‌های کسب و کار در ایران، الگویی را نیز برای توسعة پایدار خوشه‌های کسب و کار در کشورمان پیشنهاد کند. برای ارائة الگوی مذکور از استراتژی کیفی مطالعة موردی استفاده شد. داده‌های پژوهش به روش تحلیل مضمون تجزیه و تحلیل شد. جامعة مورد مطالعه را عاملان توسعه و فعالان و مسئولان سازمان منطقه‌ای سیاستگذار خوشه‌های کسب و کار در ایران تشکیل می‌دهند. از مصاحبة نیمه‌ساختاریافته به‌عنوان ابزار اصلی گردآوری اطلاعات استفاده شد. در پژوهش حاضر، پنج خوشة کسب و کار مبلمان شاندیز، کفش مشهد، زعفران خراسان رضوی، لبنیات گرگان و پستة کرمان به‌عنوان موردهای مطالعه انتخاب شدند. نتایج تحقیق به شناسایی 24 مضمون پایه منجر شد که در قالب پنج مضمون سازمان‌دهنده دسته‌بندی شدند. این مضامین شامل دخالت مؤثر دولت، سرمایة اجتماعی، برنامه‌ریزی در خوشه‌ها، نکات روان‌شناسی و خصوصیات عامل توسعة خوشه است که تمام این مضامین ذیل مضمون فراگیر توسعة پایدار خوشه‌های‌ کسب و کار تعریف شدند.