ارائه الگوی شکل گیری سرمایه گذاری جسورانه پایدار در ایران از منظر نهادی (با استفاده از نظریه مبتنی بر داده‏)

علی‌رغم افزایش روزافزون تعداد صندوق‌ها و سرمایه‌گذاری‌های جسورانه، حجم طرح‌ها و سرمایه-گذاری‌هایی که صورت می‌پذیرد چه از حیث تعداد و چه از نظر مبلغ، نشان دهنده عدم شکل‌گیری و استمرار این نوع سرمایه‌گذاری است. بنابراین این مسئله بیان می‌شود که الگوی شکل‌گیری سرمایه-گذاری جسورانه در ایران چگونه است؟ به منظور رسیدن به این الگو از روش بنیادی (برحسب هدف)، رویکرد کیفی (بر اساس گردآوری نظام‌مند داده‌ها) و راهبرد نظریه برخاسته بر داده استفاده شد. گردآوری داده‌ها طی مصاحبه عمیق با 13 نفر از موسسین بنگاه های سرمایه گذاری جسورانه، کارآفرینان سرمایه پذیر و همچنین سیاستگذاران این حوزه با دارا بودن حداقل 3 سال فعالیت در زمینه های آموزش، سیاست‌گذاری یا درگیری در فعالیت های اجرایی در زمینه تأمین مالی از طریق سرمایه‌گذاری جسورانه و یا داشتن تجربه در پذیرش سرمایه جسورانه، انجام شد. روش نمونه گیری در پژوهش حاضر، گلوله برفی است . الگوی بدست آمده نشان می‌دهد، مقوله اصلی که به پیامد استمرار عملکرد کارای چرخه عمر سرمایه‌گذاری جسورانه منجر می‌شود، گرایش به حداکثرسازی منافع می‌باشد. از آنجا که نهادهای غیررسمی، بر شکل‌گیری سرمایه‌گذاری جسورانه تاثیرگذار می-باشند، می‌توان از طریق راهبردهای توسعه نهادهای رسمی و ایجاد ارتباط هم‌ساختی پایدار میان بخش عمومی و خصوصی و تحت تاثیر ویژگی‌های محیطی و پدیده انتشار شاهد استمرار عملکرد کارای چرخه عمر سرمایه‌گذاری جسورانه بود و بر این اساس، سیر داستان ترسیم می‌شود.