ارایه الگویی جهت بسط مفهومی سایش اجتماعی پرستاران و ارزیابی آن

زمینه و هدف : در سالهای اخیر پژوهشگران حوزه علوم رفتاری به یکی از عارضه ها و نقاط تاریک نظام ارتباطات سازمانی اشاره داشته اند و از آن به عنوان سایش اجتماعی نام می برند. عارضه مذکور در سازمانهایی که تراکم  و حجم تعاملات بالا است می تواند تبعات بیشتری داشته باشد . سایش اجتماعی  همه رفتارهای منفی و تحلیل برنده ای است که در طول زمان کاری از سوی متعاملین  بر وی وارد می شود و باعث تضعیف تواناییها ، تحلیل روندگی شخص می گردد .پرستاران با توجه به حجم تعاملات اجباری با  بیماران، همراهان بیمار، پزشکان ، همکاران پرستار ،همکاران بهیار، سرپرستاران، خدمه و انتظامات، همکاران صفی آزمایشگاه و همکاران ستادی و اداری به عنوان متعاملین امکان تحلیل رفتن و سایش اجتماعی بیشتری دارند، اما در این پژوهش آن نوع تعاملاتی که جنبه اثرگذارتری دارد مورد توجه قرار  گرفت . روش بررسی : پژوهش در نظر دارد تا به ارایه الگویی جهت بسط مفهومی سایش اجتماعی برای پرستاران و شناسایی ابعاد و مولفه های و شاخص های این مفهوم بپردازد.این پژوهش از نوع پژوهش های کیفی است، پژوهش برحسب هدف، توسعه ای – کاربردی و برحسب روش، اکتشافی که بر حسب زمان جمع آوری داده ها از نوع پژوهش های طولی و با استفاده از روش دلفی  و با آزمون سازگاری کندال ، میزان کفایت نظری انجام تحلیل شد .  جامعه آماری این پژوهش خبرگان امر پرستاری بودند که بصورت غیر احتمالی و قطعی انتخاب شده اند. یافته ها : در این پژوهش از طریق بهره گیری از روش دلفی و  نظر 12 نفر خبره بدست آمد  برای مفهوم سایش اجتماعی پرستاران  7 بعد و 21 مولفه و 49 شاخص در سطح معناداری 01/0>P  شناسایی شد. نتیجه گیری : با استفاده از مدل بدست آمده می توان به بسط مفهومی سایش اجتماعی در حرفه پرستاری پرداخت و همچنین یک نظام ارزیابی جهت میزان سایش اجتماعی برای هر پرستار و در هر بخش را مورد سنجش و محاسبه قرار داد. واژگان کلیدی : ارتباطات ، سایش اجتماعی ، تحلیل رفتگی ، پرستاری وصول مقاله :20/1/96 اصلاحیه نهایی:22/6/96 پذیرش:24/7/96