ارتباط اندکس کورمیک با پیشرفت زایمان

مقدمه: ارزیابی پیشرفت زایمان، یکی از جنبه های کلیدی مراقبت زنان در طی لیبر است. تن سنجی یکی از شاخه های انسان‌شناسی است که اندازه گیری بخش های مختلف بدن انسان را در بر می‌گیرد و مطالعات بسیاری، ارتباط بین شاخص‌های تن‌سنجی را با اختلالات لیبر سنجیده‌اند. از رایج ترین آن‌ها، اندکس کورمیک است که به صورت «100× (قد/ قد نشسته)» مشخص می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط اندکس کورمیک با پیشرفت زایمان انجام شد. روش‌ کار: این مطالعه همبستگی در سال 94-1393 بر روی 151 زن باردار نخست زا و شکم دوم مراجعه کننده به بیمارستان ام‌البنین (س) مشهد انجام شد. ابتدا در اتساع 5-3 سانتی‌متر دهانه رحم، قد ایستاده و نشسته اندازه گیری شد، سپس معاینه مهبلی جهت بررسی اتساع دهانه رحم و نزول سرجنین هر یک ساعت تا زمان زایمان انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون‌های آماری تی مستقل، ضریب همبستگی اسپیرمن، آنالیز اندازه های تکراری و کای دو انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه میانگین اندکس کورمیک 62/2±84/51، میانگین طول فاز فعال مرحله اول زایمان 62/192±83/268 دقیقه و میانگین طول مرحله دوم زایمان 88/34±54/35 دقیقه بود. تفاوت معنی‌داری بین مقادیر اندکس کورمیک در دو گروه پیشرفت طبیعی و غیرطبیعی در فاز فعال مرحله اول وجود نداشت (65/0=p). اما بین اندکس کورمیک و طول مرحله دوم زایمان همبستگی مثبتی وجود داشت (02/0=p، 19/0=rs). همچنین ارتباط اندکس کورمیک با جایگاه سر جنین تا ساعت ششم به لحاظ آماری معنی دار بود (05/0>p). نتیجه گیری: ارتباطی بین اندکس کورمیک و پیشرفت زایمان در فاز فعال مرحله اول زایمان وجود ندارد، اما بین اندکس کورمیک و طول مرحله دوم زایمان و نزول سرجنین ارتباط وجود دارد؛ به طوری که هر چه اندازه بالاتنه فرد بلندتر باشد (اندکس کورمیک بیشتر باشد)، مرحله دوم طولانی‌تر می‌شود. لذا می توان نحوه پیشرفت زایمان را در فاز نهفته و یا اوایل فاز فعال زایمان، بر اساس اندکس کورمیک ارزیابی کرد.