ارتباط سلامت روان با کیفیت زندگی: یک مطالعه مقطعی در نمونه‌ای بزرگ از کارکنان کارخانه ذوب آهن اصفهان

مقدمه: بررسی کیفیت زندگی و عوامل مرتبط با آن باعث به‌ وجود آمدن یک دیدگاه کلی از وضعیت سلامت و ارایه راهکارهای مربوط به سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی‌های بهداشتی می‌شود. تحقیق حاضر با هدف بررسی ارتباط سلامت روان و کیفیت زندگی، با کنترل اثر مجموعه مهمی از مخدوش‌گرهای بالقوه شامل متغیرهای جمعیت­شناختی، سبک زندگی و شغلی در جمعیت کارکنان کارخانه ذوب آهن اصفهان انجام شده‌ است. روش­کار: در یک مطالعه مقطعی در سال 1394، 3063 نفر از کارکنان ذوب‌ آهن اصفهان به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب و بررسی شدند. پرسش‌نامه‌های کیفیت زندگی (EQ-5D)، سلامت روان (GHQ-12)، استرس شغلی، فعالیت فیزیکی (IPAQ) و اطلاعات جمعیت­شناختی استفاده گردیدند. تحلیل داده‌ها با مدل رگرسیون کلاس پنهان در نرم‌افزار Mplus7 صورت گرفت. یافته­ها: سلامت روان 4/95 درصد از کارکنان، مطلوب است. افراد از نظر کیفیت زندگی به دو دسته کیفیت زندگی بالا (7/79%) و کیفیت زندگی پایین (3/20%) طبقه‌بندی شدند. کارکنان با سلامت روان مطلوب، کیفیت زندگی بالاتری دارند (0001/0>P) به‌گونه‌ای که ارتباط مثبت و معنی­داری بین سلامت روان با کیفیت زندگی بالا مشاهده شد. بعد از تعدیل مجموعه مهمی از متغیرهای مخدوش‌گر، باز هم رابطه­ی­ مثبت و معنی­داری بین سلامت روان با کیفیت زندگی بالا مشاهده شد. شانس عضویت کارکنان با سلامت روان مطلوب در کلاس کیفیت زندگی بالا 25/4 برابر کارکنانی است که از سلامت روان نامطلوب برخوردار می‌باشند. نتیجه­گیری: مطالعه حاضر اطلاعات ارزشمندی در مورد ارزیابی کیفیت زندگی کارکنان صنعتی فراهم نمود و این نتیجه حاصل گردید کهسلامت روان ارتباط مثبت معنی­داری با کیفیت زندگی دارد بنابراین با بهبود سبک زندگی، کیفیت زندگی و میزان رضایت از زندگی افزایش می‌یابد.