ارتباط فنوتیپ آنزیم‌های بتالاکتاماز وسیع الطیف (ESBL) با حضور ژن‌ بتالاکتامازهای blaTEM، blaSHV و blaCTX در جدایه های ادراری Klebsiella pneumoniae در تهران

  جدایه­های Klebsiella pneumoniae پاتوژن­های فرصت طلبی هستند که می توانند عامل مهمی در ایجاد عفونت­های جامعه و عفونت­های بیمارستانی باشند. برای درمان این عفونت­ها اغلب از آنتی­بیوتیک­های بتالاکتام استفاده می شود و با افزایش مقاومت نسبت به این آنتی­بیوتیک­ها، عمدتا با ایجاد بتالاکتامازهای وسیع الطیف توسط باکتری، درمان عفونت­های حاصل از این میکروارگانیسم با مشکل روبرو شده است. در این پژوهش، 196 جدایه بالینی Klebsiella pneumoniae مورد بررسی قرار گرفتند. الگوی مقاومت آنتی­بیوتیکی با روش انتشاراز دیسک تعیین شد و تولید آنزیم های ESBL با روش تاییدی فنوتیپی ( Phenotypic Confirmatory Test, PCT ) نشان داده شد. حضور ژن­های blaTEM, blaSHV, blaCTX-M با استفاده از روش PCR مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین میزان مقاومت به پیپراسیلین (66.3%) و بیشترین حساسیت (100%) به ایمی پنم مشاهده شد. فنوتیپ آنزیم­های ESBL در 92 جدایه (46.9%) مشاهده شد. نتایج PCR وجود ژن­های blaCTX- M را در160 جدایه (81.6%) blaTEM, را در104 جدایه (53.06%) و blaSHV را در82 جدایه (41.8%) نشان داد. از میان جدایه­های تولید کننده ESBL ، غالب ترین ژن blaCTX- M بود که در77 جدایه (83.6%) مشاهده شد و بدنبال آن blaTEM در 57 جدایه (61.9%) و blaSHV حامل در43 جدایه (46.7%) یافت شد. علاوه بر آن، 7 جدایه (7.6%) فاقد هر 3 ژن و 24 جدایه (26.08%) حامل هر 3 ژن بودند. نتایج این پژوهش نشان می­دهد که حضور ژن مستلزم بیان آن و ایجاد فنوتیپ ESBL نیست. درمیان جدایه­های ادراری K. pneumoniae جمع آوری شده blaCTX- M فراوان ­ ترین آنزیم ESBL بود و blaTEM و blaSHV به ترتیب بعد از آن قرار می­گرفتند.