ارتباط گرایش به تفکر انتقادی و مهارت‌های ارتباطی میان فردی در دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد تهران پزشکی

مقدمه: در حوزه پرستاری، تفکر انتقادی از ارکان ضروری برای پرستار محسوب می‌شود که در این راستا یکی از ویژگی‌های پرستار دارای تفکر انتقادی، داشتن مهارت‌های ارتباطی بین فردی مناسب است. هدف از این پژوهش بررسی ارتباط گرایش به تفکر انتقادی و مهارت‌های ارتباطی بین فردی در دانشجویان کارشناسی پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهران سال 1392 بود. روش: این مطالعه توصیفی همبستگی برروی 300 نفر از دانشجویان سال سوم و چهارم مقطع کارشناسی رشته پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهران در سال 1392 انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها شامل مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه‌های استاندارد گرایش به تفکر انتقادی کالیفرنیا و مهارت‌های ارتباطی بین فردی بود. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش‌های آمار توصیفی و استنباطی و نرم‌افزار SPSS v.17 استفاده گردید. یافته‌ها: بیشترین درصد دانشجویان (71%) گرایش به تفکر انتقادی متزلزل داشتند و مهارت‌های ارتباطی بین فردی آن‌ها (52%) در حد خیلی ضعیف بود. بین گرایش به تفکر انتقادی و مهارت‌های ارتباطی بین فردی تفاوت آماری مستقیم و معناداری وجود داشت (0001/0=p، 62/0=r). نتیجه‌گیری: دانشجویان، دارای مهارت‌های ارتباطی بین فردی خوب، از گرایش به تفکر انتقادی مثبت‌تری برخوردارند و افراد با گرایش به تفکر انتقادی منفی دارای مهارت‌های ارتباطی بین فردی ضعیف‌تر می‌باشند. بنابراین توصیه می‌گردد مسؤولان، مدیران و مدرسان پرستاری خواه در عرصه بالین و یا آموزش تئوری به مهارت‌های ارتباطی بین فردی که براساس یافته‌های به دست آمده از پژوهش موجب توسعه و بهبود تفکر انتقادی در دانشجویان پرستاری و پرستاران می‌گردد، توجه نماید.