ارزیابی اثرات کاربرد کودهای زیستی و عناصر ریزمغذی بر عملکرد و برخی خصوصیات زراعی کلزا (Brassica napus L.)

به منظور ارزیابی اثرات کاربرد کودهای زیستی و عناصر ریزمغذی بر عملکرد و برخی خصوصیات زراعی کلزا (Brassica napus L.) آزمایشی در سال زراعی 1392-1391 به صورت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی و با 3 تکرار در دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا گردید. در این آزمایش، عناصر ریزمغذی در شش سطح: شاهد، سولفات روی (2 و 4 میلی‌لیتر در لیتر)، سولفات آهن (2 و 4 میلی‌لیتر در لیتر)، و توام سولفات روی و آهن (2+2 میلی‌لیتر در لیتر) و کودهای زیستی: شاهد، تلقیح با تیوباسیلوس همراه گوگرد و تلقیح توام نیتروکارا و تیوباسیلوس همراه گوگرد بود. نتایج نشان داد که کاربرد توأم تیوباسیلوس و نیتروکارا بین 9 تا 32 درصد نسبت به عدم کود زیستی و محلول‌پاشی توأم روی و آهن نیز بین 15 تا 50 درصد صفات را بهبود بخشید. اما، کاربرد توأم کود زیستی و ریزمغذی، منجر به افزایش اثرات بر صفات مورد مطالعه از قبیل وزن خورجین، وزن دانه یک خورجین، تعداد روز تا خورجین‌دهی، عملکرد زیست توده، تعداد دانه و عملکرد دانه شد، همچنین، مقدار (4 میلی‌لیتر در لیتر آهن و روی)تاثیر بیشتری بر صفات داشت. به نظر می‌رسد کودهای زیستی می‌تواند جایگزین مناسبی برای کودهای شیمیایی باشد و عملکرد محصول کلزا را نیز افزایش دهد.