ارزیابی تغییر مکانی کیفیت و تعیین شبکه بهینه پایش آب زیرزمینی دشت شهرکرد با روش‌های زمین آمار

منابع آب­های زیرزمینی از با ارزش­ترین منابعملی،و حفاظتاز کیفیتآن حیاتی است.یکی از راه‌های مناسب برای جلوگیری از آلودگی آب‌های زیرزمینی بررسی تغییرات مکانی کیفیت آن‌ها و مدیریت بهره‌برداری از منابع آب و کاربری زمین است. در این پژوهش تغییرات متغیرهای کیفی آب زیرزمینی دشت شهرکرد در مقیاس مکانی بررسی، و شبکه­ی بهینه­ی پایش تراز سطح ایست‌آبی در آن ارزیابی شد. مدل‌های مختلف زمین‌آماری با نرم­افزارArc GIS 10.3  به داده­های کمی و کیفی آب زیرزمینی برازش داده‌ و بهترین مدل انتخاب شد. با توجه به معیارهای ارزیابی خطا و معیار ارزش‌یابی متقابل، تخمین­گر کریجینگ عام با روند درجه‌ی یک و مدل کروی چهار­گانه، کریجینگ عام و روند درجه‌ی یک با مدل کروی پنج­گانه، لاگ کریجینگ معمولی با مدل نمایی، کریجینگ عام و روند درجه‌ی یک با مدل نمایی، لاگ‌کریجینگ معمولی با مدل کروی پنج‌گانه و کریجینگ معمولی با مدل نمایی به‌ترتیب برای داده­های هدایت الکتریکی، کلسیم، کلر، منیزیم، بیکربنات، سولفات، سدیم، و نیترات انتخاب شد. نقشه‌های پهنه­بندی کیفی آب زیرزمینی نشان‌دهنده‌ی کاهش کیفیت آب در مرکز و خروجی آبخوان است. علاوه بر این، برای به‌دست‌آوردن شبکه­ی بهینه­ی پایش به‌روش حذف چاه­های نالازم، 6 چاه از 35 چاه مشاهده­یی از شبکه حذف شد. با روش اضافه‌کردن چاه، 11 چاه نقطه‌ی بهینه تشخیص داده و به شبکه افزوده شد.