ارزیابی ریسک‌های پروژه‌های تعاونی مسکن با استفاده از مدل‌ تصمیم‌گیری چند معیاره

مقدمه و هدف پژوهش :در محیط کسب و کار امروزی، افزایش هزینه‌ و پیچیدگی‌های موجود در پروژه‌ها از یک سو و افزایش عدم قطعیت و ریسک‌های موجود ‏در محیط‌های تجاری از سوی دیگر باعث شده است که مدیران پروژه به منظور کاهش خطر پذیری و انحراف پروژه ‏از اهداف تعیین شده، استفاده از مدیریت ریسک را در برنامه‌ریزی و کنترل پروژه‌ها، سرلوحه فعالیت‌های خود ‏قرار دهند. در پروژه‌های ساختمانی مواردی مانند تنوع بالای فعالیت‌های پیمانکاری تحت مدیریت‌های متفاوت، پیچیدگی خاص در روابط عوامل و ذینفعان و نیز تنوع اقلام مورد نیاز و تأمین آنها در محیط کسب و کار ناپایدار ایران ایجاب می‌نماید که رویکردی یکپارچه و منسجم به مقوله ارزیابی ریسک و مدیریت آن، اتخاذ گردد. در این پژوهش به بررسی ریسک‌های فعالیت‌های تعاونی مسکن پروژه محور پرداخته می‌شود. روش پژوهش:از آنجایی که هدف از این تحقیق مدیریت ریسک‌های پروژه‌های تعاونی مسکن استان تهران می باشد. این تحقیق از نظر هدف کار بردی و از نظر گردآوری داده‌ها نوع توصیفی می‌باشد و به روش بررسی موردی انجام می‌پذیرد. به منظور انجام مدیریت ریسک در پروژه‌های تعاونی مسکن، به روش مطالعه میدانی و بازدید موردی از پروژه‌های تعاونی مسکن اقدام شده است. یافته‌ها:یافته‌ها نشان می‌دهد که همه راهکارهای پیشنهادی، شاخص ریسک‌های مهم تعاونی مسکن را به میزان چشم‌گیری کاهش می‌دهند. بررسی اجمالی این راه‌کارها موید آن است که اغلب ریسک‌های شناسایی شده به علت عدم وجود سیستم و مکانیزم‌های حرفه‌ای جهت مدیریت تعاونی‌های مسکن و اجرای پروژه‌های ساخت و ساز می‌باشد. نتیجه گیری: تعاونی‌های مسکن از جمله نهادهای غیردولتی هستند که سهم عمده‌ای در تأمین مسکن برای اقشار پایین جامعه دارند و کمک شایانی به تحقق عدالت اقتصادی و تأمین مسکن برای مردم کشور، نموده‌ است. پس کمک به تعاونی‌های مسکن درانجام فعالیت‌های مربوطه وتضمین موفقیت آنها می‌‌تواند اثرات اجتماعی فراوانی بهمراه داشته باشد.