ارزیابی عملکرد سیستم حمل و نقل ترکیبی مترو با سایر شیوه‌های حمل و نقل به روش AHP (مطالعه موردی: ایستگاه صادقیه متروی تهران)

هدف از این مقاله ارزیابی عملکرد سیستم حمل و نقل ترکیبی مترو با سایر شیوه­های حمل و نقل در ایستگاه صادقیه متروی تهران از طریق اولویت بندی گزینه های حمل و نقل موجود و بررسی و مقایسه وضعیت حاضر بر اساس این اولویت­ها است. به منظور انجام این تحقیق، از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبیAHP که در آن یک مسئله تصمیم گیری به سطوح مختلف هدف­، معیارها، زیرمعیارها و گزینه­ها تقسیم می شود استفادهشده است. در ابتدا معیارهای موثر در اولویت بندی گزینه های حمل و نقل ترکیبی با مترو با بررسی ادبیات موضوع شناسایی شده، سپس با نظرسنجی از 60 تن از کارشناسان و خبرگان حوزه حمل و نقل،معیارهای اولیه بازنگری و اصلاح شده است .در ادامه، با دعوت از 40 تن از کارشناسان خبره جهت تکمیل پرسشنامه­های مقایسه زوجی و با بکارگیری فرآیند تحلیل سلسله مراتبی وزن معیارها و زیرمعیارها مشخص  گردیده و گزینه های حمل و نقل موجود اولویت بندی و نتایج حاصل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان می­دهد که گزینه"­اتوبوس"­ دارای بالاترین اولویت در بین گزینه­های مورد بررسی است و"ون و تاکسی" و" دوچرخه و پیاده روی" در رده های بعدی قرار می گیرند. نتایج مربوط به تحلیل حساسیت نیز نشان می­دهد که تغییر در وزن سه مورد از معیارها می تواند موجب تغییر در اولویت­بندی گزینه­ها شود. همچنین حساسیت نتایج به معیار مسایل زیست محیطی بیش از سایر معیارهاست. نظر سنجی از مسافر و مقایسه نتایج و وزن گزینه­ها حاصل از نظر سنجی در ایستگاه مورد مطالعه با نتایج و وزن تعیین شده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی­، بیانگر همخوانی و تطبیق وضعیت حاضر در ایستگاه صادقیه با وضعیت مطلوب بوده و عملکرد سیستم مناسب ارزیابی گردید.