ارزیابی فاکتور اصلاحی هوفر در بیومتری چشم‌های فاکیک دارای عدسی داخل چشمی

هدف: ارزیابی فاکتور اصلاحی هوفر (Hoffer) در اندازه­گیری طول قدامی خلفی کره چشم (بیومتری) پس از کارگذاری عدسی داخل چشمی در چشم‌های فاکیک جهت اصلاح عیوب انکساری. روش و مواد: در این مطالعه هم‌گروهی (کوهورت) توصیفی تاریخی، تعداد 24 چشم از 14 بیمار که جهت اصلاح عیب انکساری نزدیک‌بینی خود تحت عمل کارگذاری عدسی داخل چشمی آرتیزان قرار گرفته بودند، با دو روش بیومتری اولتراسوند و IOL Master در دو حالت متفاوت فاکیک (Phakic) و پسودوفاکیک تحت بیومتری قرار گرفته و اصلاح بیومتری اولتراسوند متناسب با فاکتور هوفر پذیرفت و نتایج به دست آمده از کلیه روش­ها با بیومتری اولتراسوند قبل از عمل به عنوان روش استاندارد مقایسه شد. نتایج: میانگین اختلاف ایجاد شده پس از عمل در هر یک از روش­های بیومتری بعد عمل، شامل اولتراسوند بدون اعمال فاکتور هوفر (Alpo)، اندازه­گیری با IOL Master در حالت فاکیک (AL IOLMp) و پسودوفاکیک (AL IOLMpp) و در نهایت بیومتری اولتراسوند پس از اعمال فاکتور هوفر (ALhc) به ترتیب 01/0، 022/0، 13/0، 61/0 میلی­متر و میانگین قدر مطلق این اختلاف‌ها به ترتیب 23/0، 23/0، 26/0 و 25/0 میلی­متر بود. فراوانی مواردی که اختلاف بیش از 2/0 میلی­متر (به عنوان اختلاف بالینی بااهمیت) وجود داشت به ترتیب در گروه‌های فوق 3/42، 5/37، 5/57 و 2/46 درصد بود. نتیجه‌گیری: فاکتور اصلاحی هوفر قادر به تعیین دقیق بیومتری بیماران نبوده و روش‌های IOL master و یا اولتراسوند هم‌چنان روش‌های قابل اعتمادتری جهت اطلاع از طول قدامی خلفی چشم پیش از عمل جراحی می­باشند. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1389؛ دوره 15، شماره 3: 166-159