ارزیابی فروریزش قاب های خمشی فولادی بر اساس توسعه ی مفاصل پلاستیک

فروریزش ساختمان سطحی از عملکرد سازه است‌که در آن میزان صدمات جانی و مالی به‌حداکثر خود می‌رسد، لذا این رخداد می‌تواند ناگوارترین حادثه در صنعت ساخت‌وساز باشد. در این تحقیق، سه قاب خمشی فولادی 3، 6 و 9 طبقه‌ی منظم با شکل‌پذیری ویژه بر اساس ضوابط آیین‌نامه‌ای با استفاده از نرم‌افزار ETABS طراحی و سپس فروریزش قاب‌های مذکور توسط تحلیل‌های غیرخطی استاتیکی بار افزون و دینامیکی افزایشی ‌(IDA) با استفاده از نرم-افزار SeismoStruct مورد ارزیابی قرارگرفته است. از تحلیل‌های غیرخطی بار افزون با سه الگوی مختلف بار جانبی به‌منظور تعیین موقعیت محتمل مفاصل پلاستیک در لحظه‌ی فروریزش استفاده‌شده است تا بتوان با بهره‌گیری از آن‌ها، مکانیسم‌های خرابی محتمل قاب‌های مذکور را مشخص نمود و از تحلیل‌های دینامیکی غیرخطی افزایشی به‌منظور ارزیابی شدت‌های لرزه‌ای متناظر با شکل‌گیری هر یک از مکانیسم‌های خرابی استفاده‌شده است. بدین ترتیب، شدت زلزله و مقادیر پاسخ دریفت متناظر با فروریزش قاب‌های موردمطالعه محاسبه گردیده و برای انجام تحلیل‌های دینامیکی غیرخطی از 10 رکورد حوزه‌ی دور از گسل استفاده‌شده است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که فروریزش قاب‌های موردمطالعه تحت رکوردهای دور از گسل در دریفت‌ها و شدت‌های لرزه‌ای مختلف رخ می‌دهد و مقدار دریفت نسبی معادل حد فروریزش بین 2 تا 5 درصد متغیر است و همچنین مشخص شد که ظرفیت فروریزش در قاب‌های 3 و 6 طبقه در روش بار جانبی یکنواخت بیشتر و به ترتیب معادل g 3/3 و g 4/3 می‌باشد و در قاب 9 طبقه، ظرفیت فروریزش در روش‌های بار جانبی مد اول و خطی بیشتر و معادل g 2/5 است.