ارزیابی فنی، اقتصادی و بهداشتی کاربرد آب شیرین‌کن‌های خانگی(سیستم اسمز معکوس) در منازل شهر قم

اسمز معکوس یکی از تکنیک‌های مؤثر در حذف مواد آلی و معدنی از آب چاهها و نیز آبهای‌سطحی است که تحت تصفیه متداول مانند انعقاد، ته‌نشینی و فیلتراسیون قرار گرفته‌اند. اگرچه این سیستم تصفیه تا اندازه‌ای خصوصیات کیفی آب آشامیدنی را تأمین می‌کند، اما از نظر مدیریت شهری، انتخاب سیستم تصفیه خانگی اسمز معکوس به‌صورت گسترده توسط بعضی از شهروندان برای تأمین نیاز آب آشامیدنی خود بدون در نظر گرفتن پیامدهای  اقتصادی و بهداشتی می‌تواند هزینه‌هایی را در بر داشته باشد. در این مطالعه که در سال 1388صورت گرفت، با استفاده از روشهای آماری (نمونه‌گیری خوشه‌ای)، به جمع‌آوری اطلاعاتی در خصوص تعداد خانوارهای استفاده کننده از این دستگاهها و روش دفع پساب تولیدی مبادرت گردید. نتایج مطالعه نشان داد که در فشار کاری Kg/cm210- 6 و میزان بازیافت بهینه 30 درصد و جریان عبوری یک لیتر در دقیقه و دمای 4 تا 38 درجه سلسیوس، سالانه برای تصفیه و تولید 157680 مترمکعب آب آشامیدنی مورد نیاز 36000 خانوار، میزان kwh14191200 انرژی برق مصرف شده و 367920 مترمکعب پساب ایجاد می‌گردد که بدون هیچگونه مدیریتی به هدر می‌رود. همچنین 198000 فیلتر تعویض شده به محیط دفع می شود. لازم به‌ذکر است که کمبود فلوئور و سختی پایین آب تصفیه شده این گونه سیستم‌ها، از نظر بهداشتی حائز اهمیت است. افزایش تعداد ایستگاههای توزیع آب‌شیرین (آبسار) در کوتاه‌مدت و همچنین تسریع در تکمیل پروژه انتقال آب سرشاخه‌های رودخانه دز به شهر قم در درازمدت، می‌تواند در کاهش هزینه‌ها مؤثر باشد.