ارزیابی لاین‌های گندم نان بهاره (Triticum aestivum L) و گروه‌بندی آنها براساس شاخص‌های زراعی (چاپ مجدد)

به‌منظور گروه‌بندی و دست‌یابی به ژنوتیپ­ های برتر در 30 لاین گندم بهاره در سال 1388 در مزرعه­ ی تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در قالب طرح بلوک ­های کامل تصادفی با مورد ارزیابی قرار گرفت. صفات مورد مطالعه شامل: عملکرد، اجزای عملکرد دانه، شاخص برداشت، طول پدانکل، طول ریشک، تعداد برگ، ارتفاع بوته، سطح برگ پرچم و ماقبل پرچم، تعداد روز تا مرحله آبستنی، تعداد روز تا سنبله دهی، تعداد روز تا گلدهی و تعداد روز تا برداشت بود. تجزیه واریانس صفات نشان داد که بین ژنوتیپ­های مورد مطالعه از نظر اکثر صفات، اختلاف معنی ­داری در سطح احتمال 1% وجود داشت که بیان گر وجود اختلاف ژنتیکی قابل توجهی بین لاین‌های مورد مطالعه از نظر صفات مورد ارزیابی می ­باشد. با تجزیه ­ی خوشه­ ای بر اساس تمامی صفات و بر مبنای داده‌های استاندارد شده به‌روش Ward، لاین­ ها در سه خوشه گروه­ بندی شدند. هشت لاین خوشه­ ی سوم از لحاظ عملکرد دانه، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در متر مربع، طول سنبله، طول پدانکل، ارتفاع بوته و سطح برگ پرچم برتر بودند. با انجام تجزیه بر عامل­ ها، پنج عامل 78.99% تغییرات کل را تبیین کردند، که در این میان عامل اول با توجیه 35% از تغییرات به عنوان عامل موثر بر عملکرد دانه نام‌گذاری شد. ژنوتیپ N-75-5 با عملکرد 289.5 گرم بر مترمربع پرمحصول ­ترین در میان ژنوتیپ‌های مورد مطالعه محسوب می‌شود.