ارزیابی مؤلفه‎های معرفت‎شناختی عصر روشنگری و تأثیر آنها بر آراءِ اقتصاددانان کلاسیک

چکیده قرون جدید دربردارندة نوع نگرش و انتخاب روش و تلاش‎های علمی و فلسفی دانشمندان و فیلسوفان و علمای علوم اجتماعی است که در پنج قرن اخیر صورت گرفته و از انباشته شدن آنها، نوعی معرفت‎ در خصوص پدیده‎ها به ‎وجود آمده است. از آنجا که وقوف بر ساختار و عناصر تشکیل‎دهندة این معرفت که در علوم اجتماعی و انسانی متجلی گردیده است، ضروری مطالعات معرفت‎شناسانه برای ادراک هرچه صحیح‎تر علوم مختلف و از جمله علم اقتصاد است، شناخت برخی مؤلفه‎های این معرفت‎شناختی، از قبیل ریاضی و مکانیکی دیدن جهان، تجربه‎گرایی، عقلانیت، علم‎گرایی، اومانیسم، قانون‎گرایی، آزادی، لذت‎گرایی و دنیاگرایی، در این مقاله جست‌و‎جو شده و با معرفی مهم‎ترین محورهای فکری و تحول‎آفرین مطروحه، در قرون هفدهم و هجدهم که عصر روشنگری نامیده شده، تلاش شده است تا حضور این مؤلفه‎ها در نگرش و آراءِ اقتصاددانان مکتب کلاسیک تبیین شود. مقاله بر آن است که نگاه، روش، جهان‎بینی، واقع‎گرایی و سیاست‌گذاری‎‎های اقتصاددانان کلاسیک برای حل مسائل اقتصادی محیطی که در آن زندگی می‎کردند، تا حدود بسیاری وام‎دار مؤلفه‎های معرفت‎شناختی عصر روشنگری است؛ مقوله‎ای که لحاظ آن برای جامعة علمی اقتصادی کشور ما اهمیت بسیاری دارد