ارزیابی مقاومت فشاری ستون‌های میکروجت گروتینگ به‌وسیله مدل‌ فیزیکی

روش جت گروتینگ به‌عنوان یکی از پرکاربردترین روشهای بهسازی خاک در بین سایر روش‌ها جایگاه ویژه‌ای یافته و در بیشتر مسائل ژئوتکنیکی همچون افزایش ظرفیت باربری، کاهش نشست، ایجاد پرده‌ی آب‌بند و پایدارسازی شیروانی‌ها کاربرد دارد. ازجمله چالش‌های پیشروی طراحان جت گروتینگ یافتن مقدار مقاومت و هندسه ستون‌های ساخته‌شده با استفاده از این روش می‌باشد. ازجمله مؤلفه‌های مؤثر در مقاومت ستون‌های جت گروتینگ می‌توان به نوع و پارامترهای تزریق، مشخصات خاک (همچون دانه‌بندی)، میزان سیمان درون نمونه، میزان نسبت آب به سیمان دوغاب، نوع سیمان، نحوه نمونه‌گیری (مغزه گیری یا نمونه گیری تر) اشاره نمود. در این مقاله پس از ساخت ستون‌های کوچک مقیاس جت گروتینگ (ستون‌های میکروجت گروتینگ) در آزمایشگاه و مغزه گیری از آنها به بررسی عوامل مختلفی نظیر تاثیر سرعت اجرا، موقعیت و جهت مغزه گیری و همچنین تأثیر عملیات مغزه گیری بر مقاومت فشاری تک‌محوری پرداخته می‌شود. همچنین از آزمایش بار نقطه‌ای جهت بررسی بیشترپارامترهای مقاومتی ستون‌های میکروجت گروتینگ استفاده شده است. بر اساس نتایج بدست آمده، مقاومت فشاری ستون‌های میکروجت گروتینگ مقادیر بالایی (تا حدود 59 مگا پاسکال) بدست آمده و این مقادیر بر اساس آزمایش بار نقطه‌ای مورد تائید قرار گرفته‌اند. همچنین مشاهده گردید که با افزایش سرعت ساخت ستون‌های میکروجت گروتینگ، مقاومت فشاری کاهش می‌یابد. بر اساس نتایج مقاومت فشاری، مغزه گیری باعث کاهش 60 درصدی مقاومت می‌گردد. همچنین مغزه ها‌ی گرفته‌شده در راستای افقی در حدود 33 درصد مقاومت فشاری تک محوری کمتری از مغزه قائم نشان داده اند و مغزه های اخذ شده از بالای ستونها دارای مقاومت بیشتری بوده اند.