ارزیابی منابع مختلف پروتئینی جیره غذایی بر روی رشد و بازماندگی لارو ماهی دیسکس(Symphysodon discus)

علاقه­مندان به آکوآریوم در سراسر جهان قرار گرفته است. اگرچه این ماهی بومی آمریکای جنوبی و حوضه رودخانه آمازون است ولی تکثیر­کنندگان بسیاری از اروپا، آمریکا و آسیا علاقه­مند به مطالعه بر روی تکثیر و پرورش ماهی دیسکس در شرایط آکوآریومی شده­اند. مشکل اصلی در تکثیر این ماهی ارزشمند تغذیه لاروی آن است زیرا به طور طبیعی لارو این ماهی فقط از موکوس بدن والدین خود تغذیه نموده و تاکنون جیره غذایی جایگزین و مناسبی به جای موکوس والدین معرفی نشده است. در این تحقیق به بررسی چند جیره ترکیبی با منابع پروتئینی مختلف با پایه زرده تخم­مرغ و تخم ماهی قزل­آلا و منابع دیگری مانند پودر دافنی، پودر آرتمیا، جلبک اسپیرولینا، پودر سویا در قالب هشت جیره با ترکیبات: (1J: 10% آگار آگار+ 30% پودر جلبک اسپیرو لینا+ 30% زرده تخم­مرغ نیمه­پخته + 28% پودر آرتمیا + 2% ویتامین. 2J: 10% آگار آگار + 30% پودر جلبک اسپیرو لینا + 30% زرده تخم­مرغ نیمه پخته +28% پودر دافنی + 2% ویتامین.  3J: 10% آگار آگار + 30% پودر جلبک اسپیرو لینا +28 % زرده تخم­مرغ نیمه پخته +28 %پودر آرتمیا+ 2% ویتامین. 4J: 10% آگار آگار + 30% پودر جلبک اسپیرو لینا +28 % زرده تخم مرغ نیمه پخته +10 % پودر آرتمیا +10% پودر دافنی +10% پودر سویا +2% ویتامین.  5J: 10% آگار آگار + 30% پودر جلبک اسپیرو لینا+30% تخم قزل­آلا + 28% پودر سویا+ 2% ویتامین.  6J: 10% آگار آگار + 30% پودر جلبک اسپیرو­لینا + 30% تخم قزل­آلا­+ 28% پودر آرتمیا­+ 2% ویتامین. 7J: 10% آگار آگار + 30% پودر جلبک اسپیرو­لینا + 30% تخم قزل­آلا + 28% پودردافنی + 2% ویتامین. 8J: 10% آگار آگار + 30% پودر جلبک اسپیرو­لینا +28 %تخم قزل­آلا +10%پودر آرتمیا +10% پودر دافنی +10 % پودر سویا +2 % ویتامین) و سه تکرار برای هر کدام، به منظور غذای جایگزین موکوس والدین پرداخته­ایم و نتایج حاصل را با گروه شاهد M که لاروها از موکوس والدین تغذیه کردند، مقایسه نمودیم. نتایج نشان داد که در شاخص درصد بقا در تیمارها، اختلاف معنی­داری مشاهده شد (05/0­p<) و در تیمار 7J بیشترین میزان بقا دیده شد. در شاخص ضریب تبدیل غذایی اختلاف معنی­داری مشاهده شد (05/0p<) و در تیمار M بهترین نتیجه حاصل گردید. در برخی از شاخص­های رشد مانند: درصد افزایش وزن بدن، رشد ویژه و رشد روزانه از لحاظ آماری در بین تیمارها اختلاف معنی­دار وجود ندارد (05/0p>). نتایج بدست آمده از این تحقیق حاکی از این بود که بالاترین نرخ بقا در تیمار 7J مشاهده گردید و با توجه به این که هدف اصلی این تحقیق تهیه جیره­ای جایگزین با هدف گذر از مرحله تغذیه والدینی لارو ماهی دیسکس بوده و اختلاف معنی­داری در شاخص­های رشد مشاهده نشد، می­توان جیره 7J را به عنوان جیره متعادل جایگزین موکوس والدین برای تغذیه لاروهای ماهی دیسکس تا رسیدن به تغدیه از غذای زنده مورد استفاده قرار داد.